- Home
- O NAS
- INFO BRANŻOWE
- WSPÓŁPRACA ZAGRANICZNA
- LEGISLACJA
- MEDIA
- GALERIA
- DO POBRANIA
- KONTAKT
W odpowiedzi na wystąpienie Zarządu Krajowej Rady Izb Rolniczych z 21 czerwca 2024 r. na wniosek Walnego Zgromadzenia Podlaskiej Izby Rolniczej dotyczący zmiany rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (MRiRW) w sprawie wykazu artykułów rolno-spożywczych przywożonych z zagranicy oraz ich minimalnych ilości podlegających kontroli jakości handlowej (1).
Wystąpienie Zarządu Krajowej Rady Izb Rolniczych (KRiR) z dnia 21 czerwca br. (powiązane z ww. wnioskiem), zostało skonsultowane i przeanalizowane w resorcie rolnictwa, także w świetle innych możliwych i skutecznych rozwiązań legislacyjnych, odpowiadających na przedstawiony wniosek i trudną sytuację rynkową.
Aktualnie Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi przygotowuje nowelizację ustawy o jakości handlowej artykułów rolno – spożywczych (2). Przygotowywany jest m.in. zapis umożliwiający przeprowadzanie kontroli artykułów rolno-spożywczych w ilościach mniejszych niż wynikające z ww. rozporządzenia MRiRW. To rozwiązanie legislacyjne ma na celu umożliwienie organom Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, przeprowadzania kontroli artykułów rolnospożywczych w ilościach mniejszych (niż określone w wykazie ujętym w ww. rozporządzeniu krajowym) z urzędu oraz na wniosek organów celnych. Projekt nowelizacji, najprawdopodobniej jesienią, zostanie skierowany do konsultacji.
W związku z powyższym aktualnie nie są prowadzone prace nad nowelizacją ww. rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie wykazu artykułów rolno-spożywczych przywożonych z zagranicy oraz ich minimalnych ilości podlegających kontroli jakości handlowej. Wystąpienie KRIR i podniesione w nim postulaty zostaną zrealizowane w ramach opisanego wyżej i aktualnie opracowywanego rozwiązania prawnego dotyczącego nowelizacji ww. ustawy.
Wystąpienie KRIR>>>
Pismo MRiRW>>>
W odpowiedzi na wystąpienie Zarządu Krajowej Rady Izb Rolniczych z 6 czerwca 2024 r. realizujące wniosek przyjęty na IV. Posiedzeniu Krajowej Rady Izb Rolniczych w sprawie wprowadzenia kredytów obrotowych o oprocentowaniu 1% na 25 lat, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi poinformowało, że aktualnie producenci rolni mogą ubiegać się w bankach współpracujących z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa o kredyty na utrzymanie płynności finansowej (linia UP), których oprocentowanie należne bankowi płacone przez kredytobiorcę wynosi 2%.
Pomoc zgodnie z komunikatem Komisji Europejskiej Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki po agresji Rosji wobec Ukrainy może być udzielana producentom rolnym jedynie do 31 grudnia br.
Ponadto w Banku Gospodarstwa Krajowego został utworzony Fundusz Gwarancji Rolnych (FGR), którego celem jest wsparcie gospodarstw rolnych i przedsiębiorstw przetwórstwa rolno-spożywczego (MŚP) w dostępie do finansowania poprzez udzielanie gwarancji oraz dofinansowania w formie dopłat do oprocentowania kredytów obrotowych objętych tymi gwarancjami.
Gwarancja FGR jest udzielana w bankach kredytujących, które podpisały umowę z BGK.
O kredyt z gwarancją FGR mogą ubiegać się rolnicy, przetwórcy sektora rolnospożywczego (w tym duże przedsiębiorstwa w określonym zakresie) oraz przedsiębiorstwa świadczące usługi na rzecz rolnictwa i leśnictwa.
Zakres gwarancji obejmuje do 80% kwoty kredytu, udzielenie gwarancji jest bezpłatne.
Maksymalny okres gwarancji dla kredytów obrotowych odnawialnych wynosi do 39 miesięcy natomiast dla kredytów obrotowych nieodnawialnych 51 miesięcy.
Maksymalna kwota gwarancji wynosi 5 mln zł w przypadku rolnika , przetwórcy przedsiębiorstwa przetwórstwa rolno-spożywczego oraz przedsiębiorstwa świadczących usługi na rzecz rolnictwa i leśnictwa lub 10 mln zł w przypadku dużych przedsiębiorstw.
Poza gwarancją można uzyskać dopłatę do oprocentowania kredytu obrotowego:
Wysokość kwoty dopłaty do oprocentowania kredytu odpowiada wartości pomocy publicznej albo pomocy de minimis.
Pismo MRiRW>>>
W odpowiedzi na wniosek KRIR >>>, sprawie szkód w uprawach powodowanych przez dzikie zwierzęta, Ministerstwo Klimatu i Środowiska, pismem z dnia 23 lipca 2024 r., przekazało następujące wyjaśnienia:
14 maja 2024r. w siedzibie Krajowej Rady Izb Rolniczych przy ul. Żurawiej 24 miało miejsce rozstrzygnięcie IV edycji konkursu organizowanego przez Krajową Radę Izb Rolniczych pt. „Rolniczki motorem innowacji w gospodarstwach rolnych w Polsce”.
Była to czwarta edycja konkursu, który odbył się pod Honorowym Patronatem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi – Pana Czesława Siekierskiego , patronatem Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego – Pana Dariusza Rohde, Prezesa Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych TUW – Pana Jerzego Lenarda oraz patronatem medialnym Telewizji Polskiej TVP i Redakcji TOP AGRAR POLSKA.
Decyzją Jury zostało wybrane I, II i III miejsce. Do Biura Krajowej Rady Izb Rolniczych wpłynęło 16 zgłoszeń. Były to Panie:
Jury na podstawie formularza „Karty oceny Jury” przyznało wg wyznaczonych kryteriów określoną liczbę punktów każdej kandydatce. Maksymalna liczba punktów w każdym kryteriów wynosiła 10.
Po podsumowaniu punktacji wszystkich kandydatek Jury ogłosiło wyniki.
I miejsce zajęła Pani Lidia Moroń-Morawska ( 291 pkt. )
II miejsce zajęła Pani Beata Pleśnierowicz ( 259 pkt. )
III miejsce zajęła Pani Daria Popiół ( 248 pkt. )
Przewodnicząca Rady ds. Kobiet i Rodzin z Obszarów Wiejskich przy KRIR Krajowa Rada Izb Rolniczych Pani Jolanta Nawrocka podjęła decyzje o wyróżnieniu Pani Pauliny Michalskiej prowadzącej gospodarstwo lawendowe.
Zgodnie z regulaminem konkursu zwyciężczynie konkursu na szczeblu krajowym wezmą udział w konkursie europejskim, który jest organizowany co dwa lata przez Komitet COPA-COGECA w Brukseli, jego najbliższa edycja odbędzie się w 2026 r.
Zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych razem z Radą ds. Kobiet i Rodzin z Obszarów Wiejskich przy KRIR podjął decyzje o zorganizowaniu uroczystego wręczenia nagród konkursu pn. „Rolniczki motorem innowacji w gospodarstwach rolnych w Polsce dnia 15 października br. o godzinie 11:00 w gmachu Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
W odpowiedzi na wystąpienie Zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych z 6 czerwca 2024 r. realizujące wniosek przyjęty na IV. Posiedzeniu Krajowej Rady Izb Rolniczych VII kadencji o podjęcie działań na forum Unii Europejskiej w celu aktualizacji cen interwencyjnych w sektorze zbóż, w związku z niestabilną sytuacją na rynku zbóż związaną z agresją Rosji na Ukrainie oraz niekontrolowanym napływem do Polski i innych krajów UE zboża zarówno z Rosji jak i z Ukrainy, konieczne jest wprowadzenie wszelkich możliwych działań stabilizujących rynek. Należy do nich również urealnienie wysokości cen interwencyjnych, co w naszej opinii przyczyni się do zdjęcia z rynku nadwyżki zboża i przywrócenia równowagi na rynkach rolnych w UE.
w nawiązaniu do pisma Pana Prezesa z dnia 6 czerwca br., znak: KRIR/MR/656/2024 dot. wniosku o podjęcie działań na forum Unii Europejskiej w celu aktualizacji cen interwencyjnych w sektorze zbóż pragnę przedstawić następujące informacje.
Model WPR, w którym istniały w przeszłości wysokie ceny interwencyjne, obejmował opłaty importowe, subsydia eksportowe (z których dużą cześć stanowiły wydatki na zboża) i zakupy interwencyjne. Był to system, który izolował rynek wewnętrzny ówczesnej Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej od rynku światowego, a koszty interwencji ponosili głównie konsumenci, płacąc wyższe ceny od cen światowych. Z upływem czasu koszt dopłat do eksportu zaczął przewyższać dochody z opłaty wyrównawczych nakładanych na import i koszty wspólnej polityki rolnej zaczęły znacząco rosnąć. Poziom wydatków na rolnictwo stał się głównym problemem dla WPR.
Jednocześnie wzrastało zapotrzebowanie państw członkowskich na inwestycje wspierające rozwój regionalny i strukturalny Wspólnoty. Należy zauważyć, że z uwagi na fakt, że całkowity budżet wspólnotowy ma ustalony pułap, powstała presja aby zmniejszyć część przeznaczoną na rolnictwo, zwiększając wydatki na inne polityki.
Czynnik ten znacząco przyczynił się do zmian WPR. Organizacja rynków podlegała ciągłym modyfikacjom, ale w miarę narastania nadwyżek produkcji m. in. zbóż i rosnących nadmiernie kosztów budżetowych - powstała potrzeba zasadniczej reformy WPR.
Na mocy reformy w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej w 1992 r. podtrzymywanie cen na zboża zostało drastycznie zredukowane, a rekompensata dla producentów przybrała formę bezpośrednich dopłat.
W efekcie zmiany polityki konsumenci korzystają z niższych, bardziej rynkowych cen żywności, a rynek pełni swoją rolę równoważąc popyt z podażą. Tę logikę utrzymała reforma Fischlera z 2004 r. podtrzymująca i rozwijająca koncepcję płatności bezpośrednich, jako instrumentu kompensującego utratę dochodów, a w kolejnych latach, wspierającego i stabilizującego dochody rolników – przy zachowaniu rynkowych ceny produktów rolnych i mniejszych kosztach budżetowych WPR. Do tej polityki zostały dostosowane instrumenty interwencji rynkowej przekształcone w siatkę bezpieczeństwa.
Powrót do sytuacji sprzed reform nie jest obecnie prawdopodobny, choć były w tym zakresie podejmowane próby. Unia Europejska obejmuje wspólną polityką rolną nie 15 a 27 krajów przy niezwiększającym się budżecie. Próba podniesienia obecnie ceny interwencyjnej byłaby odwróceniem logiki dotychczasowych reform obejmujących wzrost znaczenia bezpośredniego wsparcia finansowego (płatności bezpośrednie) i skutkowałoby ponownym odizolowaniem cen zbóż na wspólnym rynku od cen światowych. Powstałaby konieczność wprowadzenia ponownie subsydiów eksportowych i zwiększenia wydatków na interwencje rynkowe. Należy pamiętać, że cena interwencyjna jest połączona z ochroną celną rynku, a cła są powiązane z sytuacją na rynku światowym. Zmiana jednego instrumentu pociągnęłaby za sobą zmianę drugiego.
Problem przy ewentualnym podniesieniu cen interwencyjnych stanowią także uzgodnienia z WTO. Na podstawie „Porozumienia w sprawie rolnictwa” państwa członkowskie WTO zobowiązały się do wdrożenia obowiązującego programu reformy polityki rolnej. Porozumienie to przewiduje m. in. ograniczenie rozmiarów wsparcia w zależności od jego rodzaju. Wsparcie cen interwencyjnych jest uznane za mające wpływ na wielkość produkcji i zakłócające handel – ten typ interwencji podlega obowiązkowi redukcji. Podniesienie cen interwencyjnych wiązałoby się ze zwiększonymi wydatkami na instrumenty rynkowe - byłoby więc niezgodne z treścią porozumienia z WTO.
W dyskusji na temat budżetu wspólnotowego (obecnie WPR stanowi ok 30% tego budżetu, a kolejne 30% stanowi polityka spójności) widać, że na forum UE następuje zmiana priorytetów politycznych. Wzmocnione są tematy dotyczące bezpieczeństwa, obrony, migracji i rozszerzenia UE. Ta sytuacja oznacza, że negocjacje na temat zwiększenia budżetu na WPR będą utrudnione.
Obecnie trwają dyskusje na temat kształtu WPR po roku 2027. Dyskutowane są między innymi instrumenty zarządzania kryzysem. Przewidywane zmiany instrumentów przyszłej WPR dotyczące stabilizacji rynków rolnych nie idą w kierunku zwiększenia interwencji rynkowej, ale (zgodnie z duchem dotychczasowych reform) w kierunku wzmocnienia instrumentów zarządzania ryzykiem, wzmocnienia pozycji producentów w łańcuchu wartości.
Kierunek dotychczasowych zmian WPR pokazuje, że propozycja zwiększenia cen interwencyjnych nie wydaje się obecnie realistyczna i nie spotka się z poparciem większości państw członkowskich, co byłoby niezbędne dla realizacji tej propozycji.
Podstawą dla WPR pozostanie niezakłócone działanie rynków, co jest m.in. warunkiem wykorzystania przez poszczególne państwa członkowskie, w tym Polskę, swoich przewag konkurencyjnych w produkcji rolnej. Polskie rolnictwo korzysta z tych możliwości bardzo skutecznie, o czym świadczą wyniki wymiany hanlowej.
Wniosek KRIR>>>
Odpowiedź MRiRW>>>
