22 czerwca br., w siedzibie Komitetów Copa-Cogeca w Brukseli, odbyło się spotkanie grupy roboczej „Ziemniaki”. Porządek obrad oraz sprawozdanie z ostatniego posiedzenia, które odbyło się 10 września, zostały przyjęte. Głównymi tematami, którymi zajęła się grupa podczas posiedzenia były: pismo Komitetów Copa-Cogeca do Komitetu RUCIP, rewizja systemu zdrowia roślin, Dyrektywa w sprawie obrotu nasionami i materiałem rozmnożeniowym, prezentacja NEPG (Stowarzyszenia producentów ziemniaków z Europy północno-zachodniej).
W pierwszej części spotkania grupa skupiła się na omówieniu pisma Komitetu Komitetów Copa-Cogeca (PDT(10)G175) skierowanego do Komitetu RUCIP. W piśmie tym Komitety Copa-Cogeca ponowiły swoją prośbę dotyczącą włączenia grupy roboczej „Ziemniaki” do prac RUCIP w celu uwzględnienia dodatkowych elementów dotyczących relacji pomiędzy rolnikami a handlowcami i przetwórcami. Odpowiedź Komitetu RUCIP była niestety negatywna. Jako powód odmowy, Komitet RUCIP podkreślił, że jedynie handlowcy i przetwórcy mogą brać udział w jego pracach.
W trakcie dyskusji wielu uczestników podkreśliło, że musimy dysponować odpowiednią inicjatywą: jaki model można zaproponować dla ziemniaków po 2013 roku.Grupa musi zająć stanowisko, abyśmy mogli mówić jednym głosem przed Komisją, aby ziemniaki były uwzględnione w WPR. Pasquale di Rubbo z Sekretariatu podkreślił, że w ramach artykułu 78 mamy różne możliwości. Każdy kraj może włączyć dany procent dochodów do ubezpieczenia od warunków pogodowych, takich jak np. susze. Pojawia się pytanie czy system horyzontalny satysfakcjonuje grupę roboczą?. Delegat z Wielkiej Brytanii zauważył że ziemniaki już znajdują się w ramach WPR i otrzymują dopłaty; w Szkocji jeszcze nie otrzymują one płatności jednolitych, natomiast mamy nadzieję, że niedługo to nastąpi. Chcemy wykorzystywać istniejące mechanizmy. Delegat z Francji dodał, że WPR musi zapewnić większą przejrzystość rynków; natomiast pojawia się pytanie czy WPR pozwoli na zwiększenie dostępu do dopłat, które mogłyby wpłynąć na rynek. Jeśli chodzi o kwestię zarzadzania, musimy dobrze poznać rynek, bo trudno jest stwierdzić co jest kryzysem a co nie. Potrzebujemy odpowiednich systemów dystrybucji oraz potrzebujemy większej przejrzystości. Hiszpania dodała, że w kraju tym sytuacja jest niepokojąca ponieważ Hiszpania jest małym producentem i nie istnieją odpowiednie instrumenty w przypadku pojawienia się nadwyżki. Niemcy natomiast podkreśliły, że potrzebne są jednolite płatności oraz że bardzo ważne są ubezpieczenia zbiorów (które powinny pozostać dobrowolne). Na zakończenie dyskusji delegat z Wielkiej Brytanii podkreślił, że propozycje Komisji w zakresie zazieleniania mogłyby okazać się niekorzystne dla producentów, a obowiązkowe odłogowaniemoże być problemem. Potrzebujemy płodozmianu, aby unikać monokultur.
Jak kolejny punkt Pasqualle di Rubboprzedstawił rewizję systemu zdrowia roślin. Poinformował on grupę o tym, że Komisja rewiduje obecnie Dyrektywę 2000/29/WE, aby kontrolować obecność szkodników. Sektor ziemniaków mógłby być zainteresowany niektórymi instrumentami. Jeśli chodzi o listę szkodników, Komisja dąży do jej uproszczenia. Pojawia się również kwestia importu z krajów trzecich- w jaki sposób można uzyskać lepszą harmonizację. Proponowane opcje:
- uaktualnienie, uproszczenie i wyjaśnienie tekstu
- wprowadzenie instrumentów zwalczania i kontroliszkodników na terenie Wspólnoty
- instrumentywspółfinansowania obserwacji i monitoringu oraz rekompensata dla producentów i prywatnych operatorów
- gatunki inwazyjne, które powinny zostać zawarte w pakiecie warzyw
W kolejnej części spotkania, Pani Lucia Zitti z Sekretariatu przedstawiła informacje na temat oceny Dyrektywy 56/2002/WE w sprawie obrotu nasionami i materiałem rozmnożeniowym. Podkreśliła ona problem nielegalnego importu materiału siewnego z krajów trzecich, a mianowicie nienotowanych odmian roślin oraz niecertyfikowanego materiału siewnego, dlatego też potrzebny jest odpowiedni system kontroli. Dodała ona także, że Komisja przedstawi wnioski legislacyjne w pierwszym kwartale przyszłego roku.Pan Arnaud Petit z Sekretariatu Komitetów Copa-Cogeca przedstawił pokrótce temat rynków finansowych. Komitety Copa-Cogeca domagają się większej przejrzystości jeśli chodzi o operatorów gospodarczych i finansowych.Kolejny element to maksymalne ograniczenie wahań cen. Na rynkach finansowych można by wprowadzić odpowiednie ograniczenia. Musimy mieć odpowiednią instytucję, która mogłabydziałać na rynkach finansowych.
Na koniec posiedzenia Pan Phaff przedstawił prezentację NEPG, Stowarzyszenia producentów ziemniaków z Europy Północno-Zachodniej, na temat kosztów produkcji. Podkreślił on, że istnieje ono już od ponad 10 lat, składa się z 5 krajów (Holandia, Belgia, Niemcy, Wielka Brytania i Francja). W zeszłymroku rozpoczęło się badanie porównawcze tych 5 krajów, które trwa do obecnej chwili. Jakie są inicjatywy: chcemy zobaczyć jaka jest różnica w kosztach produkcji w tych krajach. Łatwo jest skupić się na kosztach zmiennych, natomiast jeśli chodzi o koszty stałe, sytuacja jest bardziej skomplikowana. Koszty nawozów były bardzo dużym obciążeniem dla producentów. Nawozy to jeden aspekt; kurs wymiany walut to drugi aspekt. Pan Phaff dodał, ze dużym zaskoczeniem było to, że, według tego badania, Holandia zanotowała najwyższe koszty produkcji. Jeśli chodzi o koszty siły roboczej w małych gospodarstwach, są one poważnym problemem. Często pracuje w nich cała rodzina, jeśli chodzi natomiast o większe gospodarstwa, mamy do czynienia z prawdziwą strukturą. Odnosząc się do kosztów maszyn, Pan Phaff podkreślił, że w mniejszych gospodarstwach często kupuje się używany sprzęt. Kolejna kwestia to koszty energii (koszty zmienne). Tutaj notowana jest duża niestabilność cen np. w Wielkiej Brytanii.Podsumowując dotychczasowe wyniki tego badania, Pan Phaff podkreślił, że nie ma wątpliwości, że koszty produkcji są generalnie zbyt wysokie.
Na zakończenie Przewodniczący grupy poinformował, że kolejne posiedzenie grupy roboczej przewidziane jest na wrzesień, październik (po zbiorach).
