5 maja br., w Sekretariacie Komitetów Copa-Cogeca w Brukseli, odbyło się spotkanie grupy roboczej „Wieprzowina”.Spotkanie rozpoczęło się od przeprowadzenia wyborów na stanowisko Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego grupy. Pan Tavares i Pan Sevreses zostają jednogłośnie wybrani na następne dwa lata, odpowiedniona stanowisko Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego grupy.Przewodniczący podkreśla, że dołoży wszelkich starań w celu wyprowadzenia sektora z kryzysu, który trwa już od 2007 roku, aby w końcu zapewnić opłacalność dla wszystkichhodowców.
W kolejnej części spotkania przeprowadzono dyskusję na temat przygotowania posiedzeniagrupy konsultacyjnej „Wieprzowina”. Wydaje się, że Komisja chce znaleźć konsensus dla wszystkich zainteresowanych stron. Komisja jest skłonna doprowadzenia dalszych prac, dlatego też trzeba przygotować odpowiednie wnioski.
Następnie skoncentrowano się na dwóch głównych punktach:
- propozycji delegacji belgijskiej
- wnioskach z posiedzeń rozszerzonej grupy konsultacyjnej
Przedstawiciel belgijskiej organizacji członkowskiej przedstawia belgijski projekt na temat niestabilności cen surowców rolnych. Jest to propozycja na poziomie europejskim, która pozwoliłaby na złagodzenie niestabilności cen surowców rolnych w sektorze wieprzowiny. Mechanizm ten został przygotowany w oparciu o podejście strukturalne i jest to instrument czasowy, który dodany byłby do już istniejących instrumentów i który ma funkcjonować jedynie przez kilka tygodni, miesięcy. System ten powinien być możliwy do zastosowania w całej UE. Podsumowując, delegat podkreśla, że niestabilność cen jest prawdziwym problemem i trzeba w związku z tym stworzyć odpowiednie ramy, aby zaradzić kryzysowej sytuacji.
Po prezentacji rozpoczyna się dyskusja. Pojawiają się wątpliwości co do odpowiedniego funkcjonowania systemu. Wszyscy są zgodni co do tego, że istnieje problem związany z dużą dystrybucją, ponieważ uzyskuje ona największe marże. Pada pytanie w jaki sposób ustalić te koszty i marże na poziomie europejskim? Przedstawiciel polskiej delegacji zwraca uwagę, że system ten nie może być bezpośrednio porównywany z systemem wprowadzonym w sektorze mleka, ponieważ w sektorze mleka istnieje regulacja i musimy zastanowić się jak ograniczyć produkcję w sektorze wieprzowiny. Podkreśla on, że trzeba wyznaczyć jasne granice produkcji oraz że jest to instrument, który działa jedynie w perspektywie krótkoterminowej. Potrzebne jestbardziej strukturalne i uregulowane podejście.Hiszpania podkreśla, że ostatnie cztery lata pokazują, że trzeba podjąć odpowiednie działania, mówi również o potrzebie prowadzenia negocjacji, jednakże duża dystrybucja nigdy nie chce wchodzić w dyskusje; trudno jest zatem uzyskać porozumienie, trudno jest kontrolować spekulację, musimy mieć możliwość stosowania czasowego instrumentu.
Wszyscy są zgodni co do tego, że supermarkety uzyskują zbyt duże marże. Kraje takie jak Słowenia, Włochy i Rumunia podkreślają, że trudno będzie wdrożyć ten system, ponieważ są bardzo dużeróżnice międzypaństwamiczłonkowskimi. Rumunia zauważa, że brakuje prawdziwego wsparcia politycznego dla sektora oraz że Komisja prawdopodobnie nie ureguluje problemu. Na zakończenie dyskusji, Przewodniczący dziękuje delegacji belgijskiej zaprzygotowanie tego dokumentu i podkreśla, że była to trudna, ale owocna dyskusja oraz że trzeba się zastanowić jak zdobyćśrodki finansowe?
W dalszej części spotkania omówiona zostaje kwestia nowej Dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych (IED) 2010/75/EU. Miquel Angel pokrótce przedstawia ten punkt. Podkreśla on, że należy w tym miejscuzastanowić się nad kwestią ekonomiczną i finansową oraz nad tym, jakie są ograniczenia w stosowaniu technik i jaki jest wpływ tych ostatnich na koszty produkcji?
Na zakończenie, grupa analizuje wnioski z posiedzeń rozszerzonej grupy konsultacyjnej. Podkreśla się znaczenie zapewnienia konkurencyjności sektora, wprowadzenia odpowiednich środków, aby ograniczyć niestabilność cen. Kolejne ważne wymieniane punkty to biopaliwa i dobrostan zwierząt. Wnioskuje się o większe wsparcie dla hodowców, którzy muszą dostosować się do nowych wymogów w zakresie dobrostanu zwierząt. Inna sprawa to promocja europejskiej wieprzowiny w państwach trzecich; Komisja powinna zwiększyć budżet na promocję i rozszerzyć ją na całą produkcję mięsną, a nie jedynie na specyficzne produkty. Funkcjonowanie łańcucha żywnościowego jest również ważną kwestią. Należy wnioskować, aby Komisja przyznała wsparcie dla produkcji oraz zapewniła ograniczenie nieuczciwych praktyk handlowych prowadzonych przez dużą dystrybucję. Generalnie grupa jest zdania, że jest to dobry dokument, natomiast można by wprowadzić pewne zmiany i dodatkowe uwagi, aby jeszcze bardziej podkreślić trudną sytuację sektora oraz potrzebę przyznania odpowiedniego wsparcia.
Magdalena Montaigu
