W ramach Międzynarodowego Roku Lasów Copa Cogeca zorganizowała warsztat na temat pozytywnego wpływu lasów na społeczeństwo, środowisko i gospodarkę. Strategia UE 2020 oraz dyskusje o efektywnym wykorzystaniu naturalnych zasobów są podstawą do zrównoważonego wykorzystania lasów w ciągu najbliższych lat.
Z ramienia Komitetów COPA COGECA uczestników warsztatów przywitał Pan Guererro. Przedstawił, przygotowaną przez Komitety broszurę, pt. Europejskie lasy: źródło rozwiązań dla przyszłych wyzwań. Broszura pokazuje znaczenie lasów. Lasy są bardzo ważnym sektorem gospodarki. Ok. 16 mln rodzin zależy bezpośrednio i pośrednio od sektora leśnego. Obecny okres jest bardzo ważnym, gdyż wiele dzieje się w kwestii lasów. W imieniu Sekretariatu przywitała gości Nella Mikkola. Następnie uczestników powitał pan Enrique Valero – Przewodniczący Grupy Roboczej Lasy – Drugi moderator warsztatów, a także Pan Morten Thoroe, Sekretarz Generalny, Pierwszy moderator warsztatów.
1.Strategia UE 2020 i efektywne wykorzystanie zasobów – referuje Pani Hilkka Summa, w zastępstwie za Panią Loretta Dormal-Marino.
Jest to bardzo specjalny rok, gdyż aktywnie prowadzona jest wymiana doświadczeń nt. lasów, leśnictwa, ekonomii. Strategia 2020 – chodzi w niej o zmianę polityki na tle europejskim m.in. z punktu widzenia sektora leśnego. Strategia jest odpowiedzią na kryzys ekonomiczny, to wyzwanie by zaradzić bezrobociu i pomóc w powstawaniu nowych miejsc pracy, zapewnić wzrost ekonomiczny, a także zmiany środowiskowe. Koncept trwałego rozwoju – inteligentny i zrównoważony wzrost. Inteligentny wzrost dotyczy produktywności, wykorzystania badań, innowacji, poprawienie miejsc pracy, edukacji, ułatwienie dostępu do wiedzy. Chodzi również o bardziej „zielony” wzrost – co oznacza gospodarkę konkurencyjną i trwałą. W ramach strategii zostało stworzonych pięć celów strategicznych : wspólna idea dotyczy budowy w oparciu o synergie. Kluczowa inicjatywa ma na celu pokazanie i przejście na ekonomię opartą na małym wykorzystaniu węgla, pozwoli to na innowację, a także zagwarantuje bezpieczeństwo dostaw. Pionierskie inicjatywy obejmują instrumenty pozwalające na lepsze wykorzystanie do tej pory istniejących instrumentów. Niektóre dokumenty powinny być już gotowe w 2011, mapa ekonomii o niskim stężeniu węgla, Biała Księga oraz nowa strategia dla bioróżnorodności dla 2020 Bioekonomia do 2020 – oznacza wszystkie elementy, wartości tradycyjne: oszczędzanie źródeł, zastępowanie podstawowych instrumentów, wykorzystanie źródeł odnawialnych zamiast nieodnawialnych. Tą inicjatywą objęta jest również idea wykorzystania ponownego drewna. Lasy są istotnym elementem Europy jako kontynentu oraz części gospodarki. Na poziomie światowym Europa nie jest najbardziej zalesionym obszarem. W Europie powierzchnia leśna zwiększa się z każdym rokiem, zwiększa się także znaczenie lasów jako źródeł produktywnych. UE jest jednym z głównych producentów papieru. Leśnictwo i rolnictwo są to pionierskie w innowacji sektory. Sektor leśny reprezentuje ok. 1,5% PKB. Państwa członkowskie mają profesjonalne zarządzanie zasobami leśnymi, jednak dalej należy się rozwijać, biorąc pod uwagę nowe wyzwania. Ponad połowa energii odnawialnej pochodzi z biomasy. Biomasa produkowana z drewna stanowi bardzo duży procent i stanowi potencjał dodatkowych zbiorów. Przemysł oparty na lasach przedstawia swój niepokój wynikający z dużej konkurencyjności ze strony innych źródeł produkujących wyroby, które mogą w pewnych dziedzinach zastąpić produkty drzewne.
W sektorze rolnym obserwowane jest autonomiczne przystosowanie do cyklu corocznego, natomiast w leśnictwie trzeba myśleć w perspektywie długoterminowej.
Na spotkaniu padło bardzo interesujące pytanie: W jaki sposób opinia publiczna postrzega lasy i leśnictwo? Wg statystyki leśnictwo ma się bardzo dobrze. Wg opinii, poza małymi grupami specjalistów ds. lasów, nie postrzega się pozytywnie leśnictwa. Większość obywateli uważa, że jest ono źle zarządzane.
2.Możliwości i wyzwania stojące przed lasami w Europie - Pan Enrique Valero –
Zrównoważone zarządzanie lasami zależy od podmiotu zarządzającego. Producenci leśni mogą mają możliwość tworzenia możliwości dla środowisk wodnych. Producenci Ci nie otrzymują żadnego odpowiedniego wynagrodzenia, za te nienamacalne dobra, które oferują. Jeżeli zaczynamy mówić o stratach w bioróżnorodności – trzeba znaleźć źródło skąd pochodzi ta informacja. Większa bioróżnorodność występuje na obszarach bardziej eksploatowanych. Następnym elementem są zmiany klimatyczne. Planując zarządzenie leśne, bierzemy pod uwagę węgiel, dwutlenek węgla i substancje energetyczne. Na tej podstawie przygotowuje się plany eksploatacji lasów, wykorzystania drewna i materiałów drewno podobnych. Kolejny mit dotyczy wystarczających zasobów drewna – w związku z kryzysem jest większe zapotrzebowanie na drewno. Pojawi się kolejny problem związany z dostawami drewna – UE powinna zastanowić się jak rozwiązać problem dotyczący zwiększonego popytu na drewno. Ramy polityczne – brak finansowych narzędzi – liczą, że zmieni się to w nowym WPR.
Europejskie lasy absorbują 60% dwutlenku węgla produkowanego przez przemysł, zdaniem mówcy, przemysł powinien producentom lasów za to płacić. Jako odpowiedź dowiedzieliśmy się, że nie jest to częścią zaangażowania UE. Trudno jest obliczyć absorpcje i emisje leśnictwa, w przemyśle jest to łatwiejsze.
3.Korzyści z wykorzystania drewna i produktów drewnianych – jak wyrównać popyt? – Pan Filip De Jaeger
Jest bardzo wiele korzyści z użytkowania drewna: elastyczność, trwałość, ślady węglowe. Bardzo ważne są kwestie zmian klimatu. W sektorze leśnym pracuje się przede wszystkim w zakresie zdobycia podstawowego surowca oraz wykorzystania go w przetwarzaniu. Produkty drewniane pomagają w walce ze zmianami klimatu. Jeżeli chodzi o efekt substytucji, to drewno ma najmniejszą energię wśród materiałów konstrukcyjnych, pomaga w niwelowaniu poziomu emisji gazów cieplarnianych. Możemy recyklingować i wykorzystywać produkty drewniane, co pozwala na wydłużenie magazynowania C02. Wyzwania, którym trzeba stawić czoło na poziomie europejskim: błędne postrzeganie znaczenia drewna. Należy wypełnić luki wiedzy, zmienić postrzegania sektora leśnego. Trzeba zapewnić właściwe informacje naukowe, przekazać je architektom, inżynierom. Przekazanie informacji opinii publicznej poprzez przeprowadzane badania. W UE potrzebna jest intensywna współpraca całego sektora. Przemysł drewna: optymalne wykorzystanie surowców drewna. Główny cel: produkcja produktów drewnopodobny służących jako zasoby drewna. Zwiększony popyt na materiały drewniane. Koszty surowców wymagają ich optymalnego wykorzystania. Należy przystosować drewno do właściwego przeznaczenia. Trzeba promować źródła energii odnawialnej oraz biomasy.
4.Inicjatywy i narzędzia służące odblokowaniu potencjału europejskich lasów – Veerle Dossche, doradca polityczny FERN.
Bioróżnorodność a zmiany klimatyczne. Właściwe jest zarządzanie. Zapewniając spójne podejście do bioróżnorodności można osiągnąć dobre korzyści.
Odporność lasów na zewnętrzną presję – podział lasów na gatunki oraz drobne składniki. W sprawozdaniu mówi się zaleceniach zarządzania leśnego. Zły stan lasów może się zmienić, poprzez stasowanie jednego gatunku. EEA – opublikowała sprawozdanie dot. stref leśnych w Europie. Tylko 5% procent to tradycyjne tereny zalesiania. Mówi się też, że większość europejskich lasów, eksploatowana jest bardzo mocno, co wpływa źle na ich stan późniejszy. Zmodyfikowane tereny lasy są silnie zagrożone. Dyrektywa energii odnawialnej przyczyni się do większego wykorzystania biomasy ze źródeł odnawialnych. Wg niektórych badań wynika brak równowagi pomiędzy materiałami a eksploatowanymi źródłami energii odnawialnej. W walce ze zmianami klimatycznymi ważne jest utrzymanie bioróżnorodności. Jeżeli zwiększy się produkcja, to ucierpią na tym lasy w Finlandii. Mówi się, że lasy mogą zastąpić paliwa kopalne, ale możliwości leśne coraz bardziej są osłabiane. W ramach polityki klimatycznej nienaturalnie zwiększa się możliwości energetyczne lasów – jest to ewidentny znak fałszowania informacji.
Strategia EU 2020 obejmuje kwestie leśne w ramach zrównoważonego wzrostu. Mówi się, że skuteczność zasobów, to wykorzystanie mniejszej ilości zasobów, dających możliwość otrzymania większej ilości energii.
5.Wielofunkcyjna rola lasów – w jaki sposób zrównoważyć różne funkcje lasów – Pan Michael Hamell
Zielona Księga- jest bardzo ważnym dokumentem. Zielona Księga to rezultat dyskusji do zmiany klimatycznej. Pojawiła się we właściwym momencie. ZK stymuluje dyskusje między krajami członkowskimi, a także na poziomie Parlamentu Europejskiego. Zielona Księga otwiera dyskusje, ale nie odpowiada na pytania. Przedstawia odpowiednio różne funkcje: społeczno-gospodarczą oraz środowiskowe. Koncept wielofunkcyjności jest wpisany w leśnictwo. Przygotowana została z uwagi na zmiany klimatyczne oraz przewidywane zwiększenia zagrożeń: zmiany żywnościowe, plagi, pożary, problemy z wodą = problemy stabilności. Środowisko ma dobrze funkcjonować. Trzeba szukać równoległych sposobów rozwiązywania problemów.
Drzewa są źródłem węgla, mamy duże oczekiwania jeśli chodzi o biopaliwa. Chcemy zapewnić równowagę zasobów i biorąc pod uwagę elementy w ramach strategii Europa 2020, myśląc o nowych źródłach, należ również pamiętać o potrzebach tego sektora i pamiętać o podstawowym przeznaczeniu tego sektora. Zielona Księga ma też na celu zebranie właściwej liczby informacji. Mówi się o źródłach pochodzenia informacji. Bardzo istotna jest kwestia przyszłości sektora leśnego– jak będą pracować następcy. Parlament oraz Rada podkreślają jak ważny jest dostęp do rzetelnych informacji, jak je wykorzystujemy, jak je analizujemy.
Podsumowanie:
Poprzez bioróżnorodność możemy spowodować, że lasy będą bardziej odporne i wydajniejsze. Rola lasów jako dostawców pewnych dóbr – popyt coraz bardziej wzrasta, istnieje import – i trzeba znaleźć na to odpowiednie rozwiązanie.
6.Spójność polityk dotyczących lasów i drewna – Bernard de Galembert
Spodziewamy się w roku 2050 większej liczby ludności. Będzie też większe zapotrzebowania na żywność, co będzie się wiązało z koniecznością zwiększenia obszarach użytkowania rolnego o ok. 250 mln ha – inaczej nie będziemy w stanie sprostać wyzwaniom.
Model leśny jest bardzo różny, średnio 5ha dla gospodarstw leśnych. Jeżeli przyjrzymy się politykom, to jest bardzo dużo różnych polityk, część z nich bardziej lub mniej odnosi się bezpośrednio do sektora leśnego. Jest 7 dyrekcji generalnych skupionych na sektorze leśnym. Konkurencja w tym sektorze, jest coraz większa. Niektórzy dysponują tańszą energią, surowcami, nie mają takich samych wymogów środowiskowych jak sektor leśny. W naszym systemie politycznym jest dużo sprzeczności. Jeżeli chodzi o bioróżnorodność to skupia się na odłogowaniu, jeśli chodzi o zmiany klimatu – to jednostronny akcept zagraża politykom środowiskowym. Trzeba pokazać, że korzyści czerpane z lasów są bardzo duże, konieczna jest znajomość specyfiki regionalnej –choć podejście na poziomie europejskim jest również potrzebne.
7.Prawnie wiążące porozumienie w sprawie lasów – możliwe narzędzie polityki dające rozwiązania w Europie – Gerhard Mannsberger.
Jest jeszcze bardzo wiele do zrobienia. Czy instrumenty prawnie wiążące na rzecz leśnictwa będą dobrym rozwiązaniem. Obecna sytuacja w ramach polityki leśnej (poziom światowy, polityka europejska i UE). Istnieją pośrednie i bezpośrednie polityki leśne, oraz wiążące i niewiążące porozumienia polityczne. Jest 40 międzynarodowych organizacji oraz ok. 20 porozumień dotyczących zarządzania obszarami leśnymi (niebezpośrednich) Interesujące jest spojrzenie na te elementy ogółem (strona środowiskowa, gospodarcza, mniejszy wkład strony sektora leśnego). Polityka UE dotycząca sektora leśnego obejmuje 59 dyrektyw, 15 uchwał, 30 programów. Łącznie jest ok. 300 instrumentów prawnych pośrednio lub bezpośrednio powiązanych z sektorem. Branża jest zbyt mało zainteresowana, co przede wszystkim wynika ze względu na proces decyzyjny. W instytucjach jest 17 DG w Komisji Europejskiej, a także 10 Komitetów – powinna być lepsza współpraca pomiędzy tymi grupami oraz powinno być większe zainteresowanie ze strony branży. Bardzo brakuje analizy zewnętrznej, a nie szczegółowej. Powinniśmy potraktować to jako jeden wspólny dział. W oparciu o obecne prawodawstwo nie da się spójnie spojrzeć na cały sektor, jest bardzo poszatkowany. Wiele kwestii jest analizowanych pod względem wyników działań (wykorzystanie drewna – produkcja, czy możemy zapewnić popyt). Trzeba uświadomić bardziej sferę polityczna tą tematyką. Instrumenty dotycząca leśnictwa powinny być traktowane równo z instrumentami z innych sektorów. LBA uważane za najlepsze rozwiązania w zakresie leśnictwa. Powinny zostać stworzone jasne ramy, które będę obejmowały takie instrumenty, które pozwolą na łatwe ich użytkowanie i przyniesie to swobodne i jasne z nich korzystanie.
8.Czy istnieje potrzeba jednolitej ochrony lasów i systemów informacji w UE – Ilpo Tikkarainen.
Wpłynęło wiele komentarzy dotyczących Zielonej Księgi – potrzebne są one do procesu konsultacyjnego. Konsultacja opierała się na następującej sprawie: jakie są interesy dla sektora w zależności od funkcji lasów. Ważne jest zdefiniowanie funkcji lasów i na czym przede wszystkim należy się skupić. Trzeba zidentyfikować priorytety i problemy. Do tego potrzebujemy jak najwięcej informacji. Państwa członkowskie mogą same określać swoje priorytety. Jeśli chodzi o poprawę przepływu informacji – decydenci polityczni powinni mieć informacje oparte na autentycznych badaniach. Jeśli chodzi wyzwania związane ze zmianami klimatu, to obecnie przyszłość jest bardzo niepewna, do tego dochodzi wpływ ekonomiczny i społeczny. Wszystkie aspekty związane ze zmianą klimatu nie są wystarczająco analizowane. Sektor leśny ma dobrą pozycję do przystosowania się do nowych warunków. Powinniśmy wzmocnić postrzeganie i zrozumienie problematyki regionalnej lasów.
Lepsza koordynacja oraz holistyczne podejście - rezultaty z tego względu mogą okazać się skuteczniejsze z uwagi na różne polityki i ich wdrażanie. Zielona Księga jest częścią debat i dyskusji politycznych na poziomie europejskim w sprawie lasów. W MRL są rezultaty procesu Forest Europe i to wszystko stanowi decyzyjne elementy w tym roku.
9.Jakie narzędzia są potrzebne, aby sprostać nadchodzącym wyzwaniom – Juha Hakkarainen.
Potrzebujemy solidnych ram dla lokalnych rozwiązań. Nie można poszukiwać Wspólnej Polityki Leśnej. Czy postrzegamy sektor leśny jako problem czy jako wyzwanie, jakich instrumentów poszukujemy. Potrzebna jest właściwa koordynacja, gdyż narzędzia są dostępne. Jeśli chodzi o politykę leśną, to zależy ona od państw członkowskich.
Strategia komunikacji w sprawie lasów – trzeba informować obywateli europejskich o możliwościach sektora leśnego, chodzi o uczulenie na kwestie lasów, znaczenie trwałej gospodarki leśnej, informacje ukierunkowane na publikę, prasę, rząd. Strategia już istnieje w kilku dokumentach, ale trzeba ustalić jak ją realizować. Potrzebna jest spójność i przejrzystość informacji oraz użytkowanie umiejętnie technik informacyjnych, potrzebna solidna baza dla przyszłych działań.
LBA to wysiłek koordynacyjny biorąc pod uwagę zarządzanie lasami i podejmowanie decyzji. Powinniśmy się zastanowić jakie są ograniczenia, a także solidne podstawy badan na podstawie których będą podejmowane właściwe decyzje w zakresie sektora leśnego.
10.Wystąpienie Pani Małgorzata Briggs, Forest Europe, Jednostka Łącznikowa z Oslo
Konferencja 14-16.06.2011
Zrównoważony popyt i podaż w sektorze leśnym. Forest Europe zajmuje się swoją działalnością od 20 lat. Dwa główne projekty, zostaną przedstawione ministrom na konferencji w Oslo. Dokumenty robocze znajdują się na stronie FE. Cele: lasy i gospodarka, bioróżnorodność, energia, zmiany klimatyczne oraz wycinka lasów. Kolejna sprawa dotyczy wzmocnienia ram w ramach polityki leśnej. Chodzi o rozpoczęcie negocjacji w sprawie LBA na terenie Europy.
Trzy ważne kwestie: (do powstania tej inicjatywy)
*Wspólne przepisy - korzyści dla lasów
*Stałe ramy dotyczące zarządzania lasami
*Wdrożenie SSM w Europie
Mając na uwadze całą Europę – wzięło w tym udział 46 państw europejskich.
Jak można te prace powiązać z innymi działaniami? Działania: kraje europejskie dążyły do konwencji globalnej w sprawie lasów (nie istnieje), która dałaby dobre zarządzanie i osiągania wymiernych zysków, zielona gospodarka i wykorzeniania ubóstwa to główne punkty konferencji w 2012 roku, należy brać pod uwagę przyszłe przepisy w ramach większych synergii w ramach porozumień. Forum ONZ skupi się na przeglądzie obecnych zasad i zasad na po 2015 roku.
Multifunkcjonalność oraz przekazywanie informacji. Obecnie przygotowywane jest sprawozdanie leśne w roku 2011, obejmujące zarówno rozwój leśny, skwantyfikowane wskaźniki, dostępność danych, skuteczność.
11.Wystąpienie Pana Michaela Bucki
Pierwszą trudność: posiadanie długoterminowej wizji (optymalne wykorzystanie ziemi i gleby na świecie i w Europie), sposób wykorzystywania lasów jako źródła energii odnawialnej. Istnieją nowe inicjatywy, które tworzą nowe zadania. Ostatni punkt dotyczy harmonizacji informacji leśnej.
Wnioski:
-jednym z głównych wyzwań są zmiany klimatyczne, leśnictwo jako część rozwiązania działającego na poprawę kwestii klimatycznych, w związku z tym potrzebujemy odpowiednich informacji
-obecnie lasy są rynkiem produktów, ale nie są rozpatrywane jako produkty wysokowartościowe – należy zrobić wszystko w tym kontekście, tak by społeczeństwo bardziej doceniło ten sektor
-bardziej holistyczne podejście, w ramach rozwiązań wiążących,
-odpowiedź na zwiększający się popyt
-kaskadowe podejście do sektora leśnego
-polityki wobec leśnictwa powinny być jasne i do przyjęcia przez wszystkie strony, ramy powinny przedstawiać cele
-ważna jest właściwa implementacja narzędzi, polityka, nauka i praktyka – powinno być zaangażowane do poszukiwania najlepszego rozwiązania – musimy mówić to czego chcemy.
Jest to bardzo specjalny rok, gdyż aktywnie prowadzona jest wymiana doświadczeń nt. lasów, leśnictwa, ekonomii. Strategia 2020 – chodzi w niej o zmianę polityki na tle europejskim m.in. z punktu widzenia sektora leśnego. Strategia jest odpowiedzią na kryzys ekonomiczny, to wyzwanie by zaradzić bezrobociu i pomóc w powstawaniu nowych miejsc pracy, zapewnić wzrost ekonomiczny, a także zmiany środowiskowe. Koncept trwałego rozwoju – inteligentny i zrównoważony wzrost. Inteligentny wzrost dotyczy produktywności, wykorzystania badań, innowacji, poprawienie miejsc pracy, edukacji, ułatwienie dostępu do wiedzy. Chodzi również o bardziej „zielony” wzrost – co oznacza gospodarkę konkurencyjną i trwałą. W ramach strategii zostało stworzonych pięć celów strategicznych : wspólna idea dotyczy budowy w oparciu o synergie. Kluczowa inicjatywa ma na celu pokazanie i przejście na ekonomię opartą na małym wykorzystaniu węgla, pozwoli to na innowację, a także zagwarantuje bezpieczeństwo dostaw. Pionierskie inicjatywy obejmują instrumenty pozwalające na lepsze wykorzystanie do tej pory istniejących instrumentów. Niektóre dokumenty powinny być już gotowe w 2011, mapa ekonomii o niskim stężeniu węgla, Biała Księga oraz nowa strategia dla bioróżnorodności dla 2020 Bioekonomia do 2020 – oznacza wszystkie elementy, wartości tradycyjne: oszczędzanie źródeł, zastępowanie podstawowych instrumentów, wykorzystanie źródeł odnawialnych zamiast nieodnawialnych. Tą inicjatywą objęta jest również idea wykorzystania ponownego drewna. Lasy są istotnym elementem Europy jako kontynentu oraz części gospodarki. Na poziomie światowym Europa nie jest najbardziej zalesionym obszarem. W Europie powierzchnia leśna zwiększa się z każdym rokiem, zwiększa się także znaczenie lasów jako źródeł produktywnych. UE jest jednym z głównych producentów papieru. Leśnictwo i rolnictwo są to pionierskie w innowacji sektory. Sektor leśny reprezentuje ok. 1,5% PKB. Państwa członkowskie mają profesjonalne zarządzanie zasobami leśnymi, jednak dalej należy się rozwijać, biorąc pod uwagę nowe wyzwania. Ponad połowa energii odnawialnej pochodzi z biomasy. Biomasa produkowana z drewna stanowi bardzo duży procent i stanowi potencjał dodatkowych zbiorów. Przemysł oparty na lasach przedstawia swój niepokój wynikający z dużej konkurencyjności ze strony innych źródeł produkujących wyroby, które mogą w pewnych dziedzinach zastąpić produkty drzewne.
W sektorze rolnym obserwowane jest autonomiczne przystosowanie do cyklu corocznego, natomiast w leśnictwie trzeba myśleć w perspektywie długoterminowej.
Na spotkaniu padło bardzo interesujące pytanie: W jaki sposób opinia publiczna postrzega lasy i leśnictwo? Wg statystyki leśnictwo ma się bardzo dobrze. Wg opinii, poza małymi grupami specjalistów ds. lasów, nie postrzega się pozytywnie leśnictwa. Większość obywateli uważa, że jest ono źle zarządzane.
2.Możliwości i wyzwania stojące przed lasami w Europie - Pan Enrique Valero –
Zrównoważone zarządzanie lasami zależy od podmiotu zarządzającego. Producenci leśni mogą mają możliwość tworzenia możliwości dla środowisk wodnych. Producenci Ci nie otrzymują żadnego odpowiedniego wynagrodzenia, za te nienamacalne dobra, które oferują. Jeżeli zaczynamy mówić o stratach w bioróżnorodności – trzeba znaleźć źródło skąd pochodzi ta informacja. Większa bioróżnorodność występuje na obszarach bardziej eksploatowanych. Następnym elementem są zmiany klimatyczne. Planując zarządzenie leśne, bierzemy pod uwagę węgiel, dwutlenek węgla i substancje energetyczne. Na tej podstawie przygotowuje się plany eksploatacji lasów, wykorzystania drewna i materiałów drewno podobnych. Kolejny mit dotyczy wystarczających zasobów drewna – w związku z kryzysem jest większe zapotrzebowanie na drewno. Pojawi się kolejny problem związany z dostawami drewna – UE powinna zastanowić się jak rozwiązać problem dotyczący zwiększonego popytu na drewno. Ramy polityczne – brak finansowych narzędzi – liczą, że zmieni się to w nowym WPR.
Europejskie lasy absorbują 60% dwutlenku węgla produkowanego przez przemysł, zdaniem mówcy, przemysł powinien producentom lasów za to płacić. Jako odpowiedź dowiedzieliśmy się, że nie jest to częścią zaangażowania UE. Trudno jest obliczyć absorpcje i emisje leśnictwa, w przemyśle jest to łatwiejsze.
3.Korzyści z wykorzystania drewna i produktów drewnianych – jak wyrównać popyt? – Pan Filip De Jaeger
Jest bardzo wiele korzyści z użytkowania drewna: elastyczność, trwałość, ślady węglowe. Bardzo ważne są kwestie zmian klimatu. W sektorze leśnym pracuje się przede wszystkim w zakresie zdobycia podstawowego surowca oraz wykorzystania go w przetwarzaniu. Produkty drewniane pomagają w walce ze zmianami klimatu. Jeżeli chodzi o efekt substytucji, to drewno ma najmniejszą energię wśród materiałów konstrukcyjnych, pomaga w niwelowaniu poziomu emisji gazów cieplarnianych. Możemy recyklingować i wykorzystywać produkty drewniane, co pozwala na wydłużenie magazynowania C02. Wyzwania, którym trzeba stawić czoło na poziomie europejskim: błędne postrzeganie znaczenia drewna. Należy wypełnić luki wiedzy, zmienić postrzegania sektora leśnego. Trzeba zapewnić właściwe informacje naukowe, przekazać je architektom, inżynierom. Przekazanie informacji opinii publicznej poprzez przeprowadzane badania. W UE potrzebna jest intensywna współpraca całego sektora. Przemysł drewna: optymalne wykorzystanie surowców drewna. Główny cel: produkcja produktów drewnopodobny służących jako zasoby drewna. Zwiększony popyt na materiały drewniane. Koszty surowców wymagają ich optymalnego wykorzystania. Należy przystosować drewno do właściwego przeznaczenia. Trzeba promować źródła energii odnawialnej oraz biomasy.
4.Inicjatywy i narzędzia służące odblokowaniu potencjału europejskich lasów – Veerle Dossche, doradca polityczny FERN.
Bioróżnorodność a zmiany klimatyczne. Właściwe jest zarządzanie. Zapewniając spójne podejście do bioróżnorodności można osiągnąć dobre korzyści.
Odporność lasów na zewnętrzną presję – podział lasów na gatunki oraz drobne składniki. W sprawozdaniu mówi się zaleceniach zarządzania leśnego. Zły stan lasów może się zmienić, poprzez stasowanie jednego gatunku. EEA – opublikowała sprawozdanie dot. stref leśnych w Europie. Tylko 5% procent to tradycyjne tereny zalesiania. Mówi się też, że większość europejskich lasów, eksploatowana jest bardzo mocno, co wpływa źle na ich stan późniejszy. Zmodyfikowane tereny lasy są silnie zagrożone. Dyrektywa energii odnawialnej przyczyni się do większego wykorzystania biomasy ze źródeł odnawialnych. Wg niektórych badań wynika brak równowagi pomiędzy materiałami a eksploatowanymi źródłami energii odnawialnej. W walce ze zmianami klimatycznymi ważne jest utrzymanie bioróżnorodności. Jeżeli zwiększy się produkcja, to ucierpią na tym lasy w Finlandii. Mówi się, że lasy mogą zastąpić paliwa kopalne, ale możliwości leśne coraz bardziej są osłabiane. W ramach polityki klimatycznej nienaturalnie zwiększa się możliwości energetyczne lasów – jest to ewidentny znak fałszowania informacji.
Strategia EU 2020 obejmuje kwestie leśne w ramach zrównoważonego wzrostu. Mówi się, że skuteczność zasobów, to wykorzystanie mniejszej ilości zasobów, dających możliwość otrzymania większej ilości energii.
5.Wielofunkcyjna rola lasów – w jaki sposób zrównoważyć różne funkcje lasów – Pan Michael Hamell
Zielona Księga- jest bardzo ważnym dokumentem. Zielona Księga to rezultat dyskusji do zmiany klimatycznej. Pojawiła się we właściwym momencie. ZK stymuluje dyskusje między krajami członkowskimi, a także na poziomie Parlamentu Europejskiego. Zielona Księga otwiera dyskusje, ale nie odpowiada na pytania. Przedstawia odpowiednio różne funkcje: społeczno-gospodarczą oraz środowiskowe. Koncept wielofunkcyjności jest wpisany w leśnictwo. Przygotowana została z uwagi na zmiany klimatyczne oraz przewidywane zwiększenia zagrożeń: zmiany żywnościowe, plagi, pożary, problemy z wodą = problemy stabilności. Środowisko ma dobrze funkcjonować. Trzeba szukać równoległych sposobów rozwiązywania problemów.
Drzewa są źródłem węgla, mamy duże oczekiwania jeśli chodzi o biopaliwa. Chcemy zapewnić równowagę zasobów i biorąc pod uwagę elementy w ramach strategii Europa 2020, myśląc o nowych źródłach, należ również pamiętać o potrzebach tego sektora i pamiętać o podstawowym przeznaczeniu tego sektora. Zielona Księga ma też na celu zebranie właściwej liczby informacji. Mówi się o źródłach pochodzenia informacji. Bardzo istotna jest kwestia przyszłości sektora leśnego– jak będą pracować następcy. Parlament oraz Rada podkreślają jak ważny jest dostęp do rzetelnych informacji, jak je wykorzystujemy, jak je analizujemy.
Podsumowanie:
Poprzez bioróżnorodność możemy spowodować, że lasy będą bardziej odporne i wydajniejsze. Rola lasów jako dostawców pewnych dóbr – popyt coraz bardziej wzrasta, istnieje import – i trzeba znaleźć na to odpowiednie rozwiązanie.
6.Spójność polityk dotyczących lasów i drewna – Bernard de Galembert
Spodziewamy się w roku 2050 większej liczby ludności. Będzie też większe zapotrzebowania na żywność, co będzie się wiązało z koniecznością zwiększenia obszarach użytkowania rolnego o ok. 250 mln ha – inaczej nie będziemy w stanie sprostać wyzwaniom.
Model leśny jest bardzo różny, średnio 5ha dla gospodarstw leśnych. Jeżeli przyjrzymy się politykom, to jest bardzo dużo różnych polityk, część z nich bardziej lub mniej odnosi się bezpośrednio do sektora leśnego. Jest 7 dyrekcji generalnych skupionych na sektorze leśnym. Konkurencja w tym sektorze, jest coraz większa. Niektórzy dysponują tańszą energią, surowcami, nie mają takich samych wymogów środowiskowych jak sektor leśny. W naszym systemie politycznym jest dużo sprzeczności. Jeżeli chodzi o bioróżnorodność to skupia się na odłogowaniu, jeśli chodzi o zmiany klimatu – to jednostronny akcept zagraża politykom środowiskowym. Trzeba pokazać, że korzyści czerpane z lasów są bardzo duże, konieczna jest znajomość specyfiki regionalnej –choć podejście na poziomie europejskim jest również potrzebne.
7.Prawnie wiążące porozumienie w sprawie lasów – możliwe narzędzie polityki dające rozwiązania w Europie – Gerhard Mannsberger.
Jest jeszcze bardzo wiele do zrobienia. Czy instrumenty prawnie wiążące na rzecz leśnictwa będą dobrym rozwiązaniem. Obecna sytuacja w ramach polityki leśnej (poziom światowy, polityka europejska i UE). Istnieją pośrednie i bezpośrednie polityki leśne, oraz wiążące i niewiążące porozumienia polityczne. Jest 40 międzynarodowych organizacji oraz ok. 20 porozumień dotyczących zarządzania obszarami leśnymi (niebezpośrednich) Interesujące jest spojrzenie na te elementy ogółem (strona środowiskowa, gospodarcza, mniejszy wkład strony sektora leśnego). Polityka UE dotycząca sektora leśnego obejmuje 59 dyrektyw, 15 uchwał, 30 programów. Łącznie jest ok. 300 instrumentów prawnych pośrednio lub bezpośrednio powiązanych z sektorem. Branża jest zbyt mało zainteresowana, co przede wszystkim wynika ze względu na proces decyzyjny. W instytucjach jest 17 DG w Komisji Europejskiej, a także 10 Komitetów – powinna być lepsza współpraca pomiędzy tymi grupami oraz powinno być większe zainteresowanie ze strony branży. Bardzo brakuje analizy zewnętrznej, a nie szczegółowej. Powinniśmy potraktować to jako jeden wspólny dział. W oparciu o obecne prawodawstwo nie da się spójnie spojrzeć na cały sektor, jest bardzo poszatkowany. Wiele kwestii jest analizowanych pod względem wyników działań (wykorzystanie drewna – produkcja, czy możemy zapewnić popyt). Trzeba uświadomić bardziej sferę polityczna tą tematyką. Instrumenty dotycząca leśnictwa powinny być traktowane równo z instrumentami z innych sektorów. LBA uważane za najlepsze rozwiązania w zakresie leśnictwa. Powinny zostać stworzone jasne ramy, które będę obejmowały takie instrumenty, które pozwolą na łatwe ich użytkowanie i przyniesie to swobodne i jasne z nich korzystanie.
8.Czy istnieje potrzeba jednolitej ochrony lasów i systemów informacji w UE – Ilpo Tikkarainen.
Wpłynęło wiele komentarzy dotyczących Zielonej Księgi – potrzebne są one do procesu konsultacyjnego. Konsultacja opierała się na następującej sprawie: jakie są interesy dla sektora w zależności od funkcji lasów. Ważne jest zdefiniowanie funkcji lasów i na czym przede wszystkim należy się skupić. Trzeba zidentyfikować priorytety i problemy. Do tego potrzebujemy jak najwięcej informacji. Państwa członkowskie mogą same określać swoje priorytety. Jeśli chodzi o poprawę przepływu informacji – decydenci polityczni powinni mieć informacje oparte na autentycznych badaniach. Jeśli chodzi wyzwania związane ze zmianami klimatu, to obecnie przyszłość jest bardzo niepewna, do tego dochodzi wpływ ekonomiczny i społeczny. Wszystkie aspekty związane ze zmianą klimatu nie są wystarczająco analizowane. Sektor leśny ma dobrą pozycję do przystosowania się do nowych warunków. Powinniśmy wzmocnić postrzeganie i zrozumienie problematyki regionalnej lasów.
Lepsza koordynacja oraz holistyczne podejście - rezultaty z tego względu mogą okazać się skuteczniejsze z uwagi na różne polityki i ich wdrażanie. Zielona Księga jest częścią debat i dyskusji politycznych na poziomie europejskim w sprawie lasów. W MRL są rezultaty procesu Forest Europe i to wszystko stanowi decyzyjne elementy w tym roku.
9.Jakie narzędzia są potrzebne, aby sprostać nadchodzącym wyzwaniom – Juha Hakkarainen.
Potrzebujemy solidnych ram dla lokalnych rozwiązań. Nie można poszukiwać Wspólnej Polityki Leśnej. Czy postrzegamy sektor leśny jako problem czy jako wyzwanie, jakich instrumentów poszukujemy. Potrzebna jest właściwa koordynacja, gdyż narzędzia są dostępne. Jeśli chodzi o politykę leśną, to zależy ona od państw członkowskich.
Strategia komunikacji w sprawie lasów – trzeba informować obywateli europejskich o możliwościach sektora leśnego, chodzi o uczulenie na kwestie lasów, znaczenie trwałej gospodarki leśnej, informacje ukierunkowane na publikę, prasę, rząd. Strategia już istnieje w kilku dokumentach, ale trzeba ustalić jak ją realizować. Potrzebna jest spójność i przejrzystość informacji oraz użytkowanie umiejętnie technik informacyjnych, potrzebna solidna baza dla przyszłych działań.
LBA to wysiłek koordynacyjny biorąc pod uwagę zarządzanie lasami i podejmowanie decyzji. Powinniśmy się zastanowić jakie są ograniczenia, a także solidne podstawy badan na podstawie których będą podejmowane właściwe decyzje w zakresie sektora leśnego.
10.Wystąpienie Pani Małgorzata Briggs, Forest Europe, Jednostka Łącznikowa z Oslo
Konferencja 14-16.06.2011
Zrównoważony popyt i podaż w sektorze leśnym. Forest Europe zajmuje się swoją działalnością od 20 lat. Dwa główne projekty, zostaną przedstawione ministrom na konferencji w Oslo. Dokumenty robocze znajdują się na stronie FE. Cele: lasy i gospodarka, bioróżnorodność, energia, zmiany klimatyczne oraz wycinka lasów. Kolejna sprawa dotyczy wzmocnienia ram w ramach polityki leśnej. Chodzi o rozpoczęcie negocjacji w sprawie LBA na terenie Europy.
Trzy ważne kwestie: (do powstania tej inicjatywy)
*Wspólne przepisy - korzyści dla lasów
*Stałe ramy dotyczące zarządzania lasami
*Wdrożenie SSM w Europie
Mając na uwadze całą Europę – wzięło w tym udział 46 państw europejskich.
Jak można te prace powiązać z innymi działaniami? Działania: kraje europejskie dążyły do konwencji globalnej w sprawie lasów (nie istnieje), która dałaby dobre zarządzanie i osiągania wymiernych zysków, zielona gospodarka i wykorzeniania ubóstwa to główne punkty konferencji w 2012 roku, należy brać pod uwagę przyszłe przepisy w ramach większych synergii w ramach porozumień. Forum ONZ skupi się na przeglądzie obecnych zasad i zasad na po 2015 roku.
Multifunkcjonalność oraz przekazywanie informacji. Obecnie przygotowywane jest sprawozdanie leśne w roku 2011, obejmujące zarówno rozwój leśny, skwantyfikowane wskaźniki, dostępność danych, skuteczność.
11.Wystąpienie Pana Michaela Bucki
Pierwszą trudność: posiadanie długoterminowej wizji (optymalne wykorzystanie ziemi i gleby na świecie i w Europie), sposób wykorzystywania lasów jako źródła energii odnawialnej. Istnieją nowe inicjatywy, które tworzą nowe zadania. Ostatni punkt dotyczy harmonizacji informacji leśnej.
Wnioski:
-jednym z głównych wyzwań są zmiany klimatyczne, leśnictwo jako część rozwiązania działającego na poprawę kwestii klimatycznych, w związku z tym potrzebujemy odpowiednich informacji
-obecnie lasy są rynkiem produktów, ale nie są rozpatrywane jako produkty wysokowartościowe – należy zrobić wszystko w tym kontekście, tak by społeczeństwo bardziej doceniło ten sektor
-bardziej holistyczne podejście, w ramach rozwiązań wiążących,
-odpowiedź na zwiększający się popyt
-kaskadowe podejście do sektora leśnego
-polityki wobec leśnictwa powinny być jasne i do przyjęcia przez wszystkie strony, ramy powinny przedstawiać cele
-ważna jest właściwa implementacja narzędzi, polityka, nauka i praktyka – powinno być zaangażowane do poszukiwania najlepszego rozwiązania – musimy mówić to czego chcemy.
