13 listopada br. Sekretarz Generalny Komitetów Copa-Cogeca Pekka
Pesonen wystosował do Prezesa Krajowej Rady Izb Rolniczych Wiktora Szmulewicza
odpowiedź na wniosek samorządu rolniczego dotyczący poparcia rezolucji Komitetu
Doradczego ds. Rybołówstwa i Akwakultury (ACFA) do Komisji Europejskiej nawołującej
do zmiany przepisów Dyrektywy (KE) 2006/88 regulującej wymogi w zakresie
zdrowia zwierząt akwakultury poprzez zmianę statusu jako choroby nieegzotycznej
Koi Hepres Virus (KHV) występującego u karpia. Wspomniana rezolucja jest
obecnie analizowana przez KE i będzie przedmiotem obrad posiedzenia plenarnego
ACFA zaplanowanego na 9 grudnia br. Poniżej przedstawiamy pełną treść tego
dokumentu.
Bruksela, 10 listopada 2009
Rezolucja Komitetu Doradczego ds.
Rybołówstwa i Akwakultury
ACFA
w
sprawie Koi Herpes Virus (KHV) i hodowli karpia w kontekście Dyrektywy (KE)
2006/88
Sektor europejskiej produkcji stawowej karpia jest tradycyjnym, zrównoważonym i ważnym z regionalnego punktu widzenia systemem chowu ryb mającym na uwadze najważniejsze kwestie ochrony gatunków dziko żyjących i środowiska naturalnego, zajmując strategiczną pozycję w europejskiej akwakulturze. Wdrożenie Dyrektywy (KE) 2006/88 oraz decyzji z nią związanych powoduje znaczące problemy natury praktycznej w kwestii izolacji ryb w gospodarstwach, u których wykazano obecność Koi Herpes Virus (KHV), dezynfekcji środowiska produkcyjnego oraz ochrony przeciw nowym infekcjom.
Zgodnie z postanowieniami dyrektywy KHV został umieszczony na liście chorób nieegzotycznych bez przeprowadzenia koniecznych do tego analiz i informacji w zakresie konsekwencji ekonomicznych takiej decyzji, dostępnych metod diagnostycznych czynnika chorobowego występującego powszechnie w akwakulturze stawowej karpia na całym terytorium kontynentu europejskiego.
Wyniki doświadczeń przeprowadzonych w tym kierunku w Europie pokazują, z regionalnymi wyjątkami, że straty produkcyjne związane z wystąpieniem Koi Herpes Virus w populacjach karpia mają na większości terytoriów znaczenie marginalne oraz, używając technik PCR w celu monitorowania większości gospodarstw karpiowych, nie potwierdziły w nich obecności KHV. Jednocześnie, w 60-70% stawach używanych do produkcji karpia i zasilanych wodami naturalnymi analizy wykazały obecność przeciwciał KHV. Można zatem wywnioskować, że pomimo warunków klimatycznych, jakie panują w Europie centralnej, populacja karpia utrzymywana tam wykazuje rozwój naturalnej ochrony wytwarzanej przez same zwierzęta.
Dlatego też, Komitet Doradczy ds. Rybołówstwa i Akwakultury (ACFA) wnosi do Komisji Europejskiej o:
- przywiązanie większej uwagi specjalnym okolicznościom towarzyszącymekstensywnej, zorientowanej na środowisko naturalne produkcji rybackiej w zapisach Dyrektywy (KE) 2006/88i wynikającej z niej podejmowanych decyzji i środków;
- rozważenie w dalszej kolejności kwestii ochrony produkcji karpia od ryzyka infekcji wirusowych pochodzących od ryb orientalnych;
- przeanalizowanie możliwości walki z KHV z wykorzystaniem najlepszych rozwiązań technicznych w celu wykrycia infekcji i wypracowania odpowiedniej procedury ochronnej
- badanie określające, poprzez zastosowanie najbardziej wiarygodnych z naukowego punktu widzenia technik analitycznych, prawdziwy obecny status KHV na obszarze Europy;
- przegląd pozycji prawnej KHV oparty na faktycznym statusie wirusa w Europie poprzez zmianę Cześci II Załącznika IV do Dyrektywy (KE) 2006/88.
ACFA uważa niniejszą rezolucję jako inicjującą dyskusję nad rozwojem strategii dla lepszej ochrony i prewencji tradycyjnej i naturalnej produkcji ryb w stawach. Wiele zagadnień przypisanych do KHV jest kontrowersyjne z naukowego punktu widzenia i może różnić się w zależności od kraju członkowskiego UE.
ACFA zgłasza wniosek o podjęcie przez Komisję Europejską następujących działań w celu:
- podjęcie ponownej analizie statusu KHV poprzez kraje członkowskie Unii Europejskiej po państwa bezpośrednio graniczące;
- wsparcia wiarygodnych badań naukowych, których rezultatem byłby rozwój miarodajnych testów diagnostycznych dla wirusa KHV.
Kompleksowość powyższych zadań pozwoli na przemyślane decyzje, jakie winny być podjęte natychmiastowo, dające w efekcie odpowiednie rozwiązania legislacyjne oraz redukując efekt KHV na tradycyjną, naturalną produkcję ryb.
