- Home
- O NAS
- INFO BRANŻOWE
- WSPÓŁPRACA ZAGRANICZNA
- LEGISLACJA
- MEDIA
- GALERIA
- DO POBRANIA
- KONTAKT
Przesyłając w załączeniu stanowisko Komitetów Copa i Cogeca, do których należy 68 organizacji z 27 państw członkowskich UE, w którym Komitety dają wyraz coraz większej frustracji z powodu braku porozumienia politycznego w ramach negocjacji trójstronnych dotyczących WPR i wskazują, że Komisarz ds. rolnictwa Pan Janusz Wojciechowski jest bezpośrednio odpowiedzialny za te komplikacje – 1 czerwca Zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych zwrócił się do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z wnioskiem o interwencję w sprawie przyszłej wspólnej polityki rolnej.
Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa informuje, że odwołane zostały przepisy, wprowadzone w 2020 r., w związku z pandemią Covid-19, które pozwalały na zawieszenie postępowania w sprawie uzupełniania złożonych wniosków i przywrócenie terminu w toku postępowania w sprawie przyznania pomocy.
W myśl znowelizowanych przepisów Wnioskodawcy zobowiązani są do dostarczenia dowodów na przyznanie pomocy nie później niż do dnia 14 lipca 2021 r.
W przypadku niedochowania ww. terminu, Agencja odmówi przyznania pomocy.
Treść komunikatu ARiMR zamieszczamy poniżej:
„W związku z wejściem w życie z dniem 15 maja 2021 r. ustawy z dnia 15 kwietnia 2021 r. o zmianie ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 904) zmianie uległy przepisy ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 (Dz. U. z 2021 r. poz. 182 i 904).
Nastąpiła zmiana przepisów, dotyczących biegu postępowań prowadzonych przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, wprowadzonych w związku z pandemią Covid-19.
Wprowadzone w kwietniu 2020 r. przepisy pozwalały m.in. na:
Oba zapisy dotyczyły wniosków, których niekompletność wynikała z ograniczeń związanych z trwającą pandemią.
W myśl znowelizowanych przepisów Wnioskodawcy zobowiązani są do dostarczenia dowodów na przyznanie pomocy w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie przepisów ww. ustawy (Dz. U. z 2021 r. poz. 904) - nie później niż do dnia 14 lipca 2021 r.
W związku z tym Agencja prosi o niezwłoczne skompletowanie wymaganej dokumentacji, w tym zwłaszcza wszelkiego rodzaju opinii, zaświadczeń i decyzji wydawanych przez organy administracji publicznej, tak aby skutecznie uzupełnić wszystkie braki we wniosku we wskazanym w przepisach terminie.
Wskazany powyżej 60 - dniowy termin dostarczenia dowodów na przyznanie pomocy upływający w dniu 14 lipca 2021 r. będzie zachowany, jeżeli dowody na przyznanie pomocy (dokumenty):
W przypadku przekazania dokumentów do ARiMR za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej (ePUAP) o terminowości decyduje data dostarczenia, widniejąca w Urzędowym Potwierdzeniu Odbioru [UPO].
Adresy skrytek ePUAP ARiMR (dla osób które posiadają Profil Zaufany) dostępne są na stronie internetowej ARiMR w następującej lokalizacji:
W przypadku niedochowania ww. terminu, Agencja odmówi przyznania pomocy zgodnie z przepisami Art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2021 r. o zmianie ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 904)”
Odpowiadając na wystąpienie Zarządu Krajowej Rady Izb Rolniczych, realizujące wniosek zgłoszony na VII Posiedzeniu Krajowej Rady Izb Rolniczych w dniu 24 marca 2021 r., w sprawie konieczności wprowadzenia zmian w systemie emerytur rolniczych Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi przedstawiło następujące wyjaśnienia:
„Zgodnie z podstawową zasadą określoną wart. 33 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2021 r. poz. 266), w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty przysługującej na podstawie ustawy z prawem do emerytury lub renty z innego ubezpieczenia społecznego, uprawnionemu wypłaca się jedno wybrane przez niego świadczenie.
Z powyższego przepisu wynika, że w razie zbiegu prawa do świadczeń emerytalnych rentowych z ZUS oraz z KRUS, do wypłaty przysługuje jedno wybrane świadczenie. Takie rozwiązanie obowiązywało od wejścia w życie obecnie obowiązującej ustawy.
Wyjątek od tej zasady, obecnie dotyczy osób urodzonych po 31 grudnia 1948 r., a więc tych, które objęte zostały reformą powszechnego systemu emerytalnego realizowanego przez ZUS i wprowadzoną od dnia 1 stycznia 1999 r. W myśl zasad na jakich została przeprowadzona reforma emerytalna w powszechnym systemie ubezpieczeń społecznych, osobom urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r., emerytura przysługuje po osiągnięciu wieku emerytalnego, bez względu na długość posiadanego stażu ubezpieczeniowego. Wysokość tej emerytury uzależniona jest wyłącznie od wysokości opłaconych składek ubezpieczeniowych w okresie aktywności zawodowej oraz od długości dalszego trwania życia dla osób w wieku przejścia na emeryturę, a staż ubezpieczeniowy ma jedynie znaczenie przy podwyższaniu świadczenia do wysokości najniższej emerytury, jeżeli zgromadzone składki nie gwarantują tej kwoty.
W związku z powyższym, osoba posiadająca okresy ubezpieczenia zarówno w rolnym, jak i powszechnym systemie ubezpieczeń społecznych, czyli tzw. "dwuzawodowiec", urodzona po dniu 31 grudnia 1948 r., za okresy podlegania ubezpieczeniu w powszechnym systemie ubezpieczeń społecznych, bez względu na ich długość, otrzyma po osiągnięciu wieku emerytalnego świadczenie emerytalne z ZUS, w wysokości odpowiadającej opłaconym składkom w tamtym systemie. Nie było w związku z tym uzasadnienia do dalszego zaliczania okresu ubezpieczenia w systemie powszechnym przy ustalaniu prawa i wysokości emerytury rolniczej. Bowiem na podstawie tych samych okresów ubezpieczeniowych, nie można pobierać kilku świadczeń z różnych systemów ubezpieczeniowych.
Zatem emerytura rolnicza, tylko dla osób objętych reformą powszechnego systemu emerytalnego (urodzonych po 31 grudnia 1948 r.) ustalana jest wyłącznie za okresy ubezpieczenia i opłacania składek w systemie rolnym. Emerytury rolnicze nie zostały zreformowane w ten sposób, dlatego prawo do emerytury rolniczej, w stosunku do wszystkich ubezpieczonych niezależnie od daty urodzenia przysługuje po osiągnięciu wieku emerytalnego i uzależnione jest od posiadania co najmniej 25 lat ubezpieczenia rolnego. Z tą różnicą, że w stosunku do urodzonych po 31 grudnia 1948 r. nie ma możliwości zaliczania innych okresów ubezpieczenia do wymaganego okresu ubezpieczenia rolniczego, gdyż za okresy ubezpieczenia w systemie powszechnym (w ZUS) zostanie ustalone świadczenie niezależnie od ich długości i będzie ono adekwatne do wysokości odprowadzonych składek.
Jest to rozwiązanie bardzo korzystne w porównaniu do poprzednio obowiązujących regulacji.
Zasadniczo osoby o długim stażu emerytalnym zyskują najbardziej, a wynika to z tego, że w okresie prowadzenia działalności rolniczej i podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników (w KRUS) nie gromadziły kapitału w powszechnym systemie ubezpieczeń społecznych (w ZUS) i z tamtego systemu nie nabędą wystarczającego świadczenia. Z kolei osoby, które mają krótszy staż emerytalny rolniczy, zapewne zgromadziły odpowiedni kapitał w systemie powszechnym (w ZUS), skąd otrzymają zasadnicze świadczenie po osiągnięciu wieku emerytalnego. Dlatego z systemu rolnego (z KRUS) otrzymają zwiększenie do emerytury z ZUS, odpowiadające odprowadzanym składkom na ubezpieczenie społeczne rolników, gdyż celem przedmiotowego zwiększenia jest wszakże zrekompensowanie osobie uprawnionej do emerytury w systemie powszechnym rzeczywistych ciężarów, jakie ponosiła w przeszłości, podlegając ubezpieczeniu społecznemu rolników i opłacając z tego tytułu należne składki.
Zmiana obowiązujących rozwiązań wymagałaby bardzo pogłębionej analizy i szerokiej dyskusji społecznej. Jednakże lata obowiązywania tych przepisów pokazały, że tworzą one spójny system zabezpieczenia społecznego w naszym kraju.”
Sieć na rzecz innowacji w rolnictwie i na obszarach wiejskich zaprasza do wzięcia udziału w ogólnokrajowym konkursie „Moje własne innowacje”, organizowanym przez Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie Oddział w Warszawie. Konkurs ma na celu promowanie małych innowacji, które zostały opracowane przez samych rolników lub członków ich rodzin i mają funkcjonalne zastosowanie w codziennej pracy. Ostatni rok, był okresem ciężkim dla społeczności, jednak kreatywność i aktywne postawy polskich rolników pozwalały na wprowadzanie ciekawych, a przede wszystkim praktycznych rozwiązań bez konieczności angażowania dużych zasobów, w tym także finansowych.
W ramach konkursu przewidziane są trzy kategorie dotyczące zaprojektowanych od podstaw lub znacznie zmodyfikowanych innowacyjnych rozwiązań w zakresie :
W ramach każdej z kategorii Konkursu organizator przewiduje nagrody i wyróżnienia pieniężne w następujących wysokościach:
Jak zgłosić swoją innowację do konkursu?
Wypełnć kartę zgłoszenia oraz przygotować fotografie i/lub krótki amatorski film prezentujące wdrożone innowacyjne rozwiązanie
Zgłoszenia należy przekazać do Centrum Doradztwa w Brwinowie Oddział w Warszawie. Ostateczny termin przyjmowania dokumentów to 30 czerwca 2021 r.
Więcej informacji, regulamin konkursu oraz karta zgłoszenia znajdują się na stronie: jestes-rolnikiem-innowatorem-wez-udzial-w-konkursie
Odpowiadając na wniosek Krajowej Rady Izb Rolniczych w sprawie uwzględnienia w dokumentach realizujących wytyczne Europejskiego Zielonego Ładu działań, które doprowadzą do zmniejszenia zanieczyszczenia powodowanego przez przetwórstwo żywności oraz ograniczenia stosowania środków chemicznych w produkcji żywności resort rolnictwa poinformował jak następuje:
„informujemy, że elementem Zielonego Ładu jest m.in. uczynienie z unijnego systemu żywności globalnego standardu w zakresie zrównoważonego rozwoju. Zrównoważony system żywnościowy ma mieć zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia celów klimatycznych i środowiskowych Zielonego Ładu, przy jednoczesnym zwiększeniu dochodów producentów surowców i wzmocnieniu konkurencyjności UE. Należy podkreślić, że Strategia nie nakłada bezpośrednio żadnych obowiązków, wyznacza jednak cele, do których należy dążyć.
Strategia zawiera propozycje działań w zakresie zrównoważonej produkcji żywności w całym systemie żywnościowym, który obejmuje bezpośrednio nie tylko rolnictwo, ale też przemysł spożywczy, handel, konsumpcję, a pośrednio także przemysł środków produkcji dla rolnictwa i przemysł spożywczy, usługi, badania i wdrożenia (B&R), edukację.
Poprzez przyjętą Strategię „Od pola do stołu” UE chce dać światu przykład, jak przejść na zrównoważone systemy żywnościowe. Już obecnie europejska żywność jest synonimem żywności bezpiecznej i o wysokiej jakości, a standardy produkcji rolnej i produkcji żywności w UE, w tym w Polsce należą do najwyższych na świecie. Transformacja ma uczynić unijny, zrównoważony rozwój znakiem rozpoznawczym, dając szansę dalszego rozwoju dla wszystkich podmiotów w łańcuchu żywnościowym.
Ponadto informujemy, że stosowanie substancji dodatkowych (np. substancji konserwujących, wzmacniaczy smaku) w Unii Europejskiej, w tym w Polsce, jest od wielu lat uregulowane przepisami. Celem aktów prawych dotyczących dodatków do żywności jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi oraz bezpieczeństwa konsumentów, którzy spożywają żywność zawierającą substancje dodatkowe. Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności(Dz. U. L 354 z 31.12.2008, str. 16 ze zm.), substancje dodatkowe mogą być stosowane w żywności jeżeli:
na proponowanym poziomie stosowania nie stanowią, w oparciu o dostępne dowody naukowe, zagrożenia dla zdrowia konsumentów,
istnieje uzasadniony wymóg technologiczny, który nie może zostać spełniony w sposób inny, możliwy do zaakceptowania ze względów ekonomicznych i technologicznych, oraz
ich użycie nie wprowadza konsumenta w błąd.
Aby dana substancja dodatkowa mogła być dopuszczona do żywności musi posiadać ocenę bezpieczeństwa dla zdrowia. Takiej oceny dokonuje Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności(EFSA). EFSA przy dokonywaniu oceny bezpieczeństwa substancji dodatkowych opiera się na wynikach najnowszych badań toksykologicznych, chemicznych i biologicznych. Na podstawie opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, w ramach zarządzania ryzykiem, Komisja Europejska, przy współudziale Państw Członkowskich, ustala maksymalne dopuszczalne poziomy dla poszczególnych substancji dodatkowych w środkach spożywczych. Unijny wykaz dodatków do żywności dopuszczonych do stosowania w żywności oraz warunki ich stosowania znajduje się w załączniku II do rozporządzenia nr 1333/2008.
Kontrolę prawidłowości stosowania substancji dodatkowych do żywności w Polsce prowadzi przede wszystkim Państwowa Inspekcja Sanitarna w ramach urzędowej kontroli żywności.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, na opakowaniach środków spożywczych muszą być wymienione substancje dodatkowe. Producent żywności musi podać funkcję technologiczną jaką pełni substancja dodatkowa w danym środku spożywczym oraz nazwę substancji dodatkowej lub jej numer wg systemu oznaczeń Unii Europejskiej. Jeżeli produkt jest oznakowany zgodnie z tymi wymaganiami, konsument może świadomie dokonywać wyboru przy zakupie środków spożywczych, ponieważ informacje w zakresie zastosowanych dodatków są zamieszczone na etykiecie. Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno- Spożywczych sprawuje nadzór nad jakością handlową żywności, w tym przeprowadza kontrole u producentów środków spożywczych. Celem działań IJHARS jest ochrona konsumentów poprzez przeciwdziałanie wprowadzaniu do obrotu produktów zafałszowanych i o niewłaściwej jakości handlowej. W trakcie kontroli inspektorzy weryfikują, czy informacje zamieszczane w oznakowaniu produktów spożywczych, w tym dotyczące dodatków do żywności, zostały podane zgodnie z wymaganiami przepisów
prawa. Organy IJHARS kontrolują również technologię produkcji na podstawie dokumentacji posiadanej przez producenta. Jeżeli producent zastosował dozwolone dodatki do żywności w produkcji danego środka spożywczego zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach oraz oznakował prawidłowo swój produkt, Inspekcja JHARS nie ma podstaw do kwestionowania jakości handlowej takiego wyrobu. IJHARS nie posiada również podstaw prawnych do ograniczania stosowania substancji dodatkowych w przetwórstwie żywności.
Biorąc pod uwagę przepisy w zakresie procedur wydawania zezwoleń na stosowanie dodatków do żywności, ograniczenie możliwości użycia substancji dodatkowych w produkcji żywności powinno być uzgadniane na poziomie UE i wynikać bezpośrednio z obowiązującego prawa.”
