- Home
- O NAS
- INFO BRANŻOWE
- WSPÓŁPRACA ZAGRANICZNA
- LEGISLACJA
- MEDIA
- GALERIA
- DO POBRANIA
- KONTAKT
W odpowiedzi na wniosek z posiedzenia KRIR >>> w sprawie ujednolicenia przepisów dotyczących „Młodych rolników” - wprowadzenie jednolitych wymagań dotyczących uzyskania wykształcenia rolniczego, przez takie instytucje jak Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi w piśmie z dnia 25 listopada 2021 r. infromuje, co następuje:
"w MRiRW trwają prace dotyczące wymagań w zakresie kwalifikacji zawodowych lub umiejętności związanych z prowadzeniem działalności rolniczej w gospodarstwie rolnym, w ramach interwencji "Premie dla młodych rolników", objętej projektem Planu Strategicznego dla WPR na lata 2023-2027, jak również prace dotyczące zmian w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie kwalifikacji rolniczych posiadanych przez osoby wykonujące działalność rolniczą (Dz. U. z 2012 r. poz.109).
W indywidualnych przypadkach, gdy pojawiają się wątpliwości interpretacyjne, ARiMR lub KOWR zwracają się do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi z prośbą o ocenę dokumentów i rozstrzygnięcie. Ministerstwo po analizie dokumentów dokonuje właściwej interpretacji w sprawie."
W odpowiedzi na wniosek z posiedzenia KRIR >>> w sprawie wyodrębnienia prawnego dróg transportu rolniczego, Ministerstwo Infrastruktury przy piśmie z dnia 17 listopada 2021 r., poinformowało co następuje:
"Minister Infrastruktury, działając na podstawie art. 244 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. — Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256 z późn. zm.), zawiadamia, że wniosek z dnia 28 października br. w sprawie dotyczącej wyodrębnienia prawnego kategorii dróg transportu rolniczego, został uznany za bezzasadny.
Na wstępie należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 4 ust. 8 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1376 z późn. zm.) drogami publicznymi, w myśl art. 1 ustawy o drogach publicznych są drogi zaliczone na podstawie ww. ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z ich przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Ustawa o drogach publicznych wyróżnia, ze względu na funkcje w sieci drogowej, następujące kategorie dróg: krajowe, wojewódzkie, powiatowe oraz gminne.
Odnosząc się do przedstawionego w ww. wystąpieniu postulatu wyodrębnienia kategorii prawnej drogi publicznej w postaci „drogi transportu rolniczego" należy stwierdzić, że w przypadku dróg publicznych, które mają charakter dróg ogólnodostępnych, z których może korzystać każdy uczestnik ruchu drogowego jeśli tylko przepisy prawa na to pozwalają, drogi przebiegające przez wsie to drogi stanowiące nie tylko infrastrukturę umożliwiającą poruszanie się po nich pojazdów rolniczych ale także infrastrukturę umożliwiającą komunikację mieszkańcom danej miejscowości. Ze względu na zachowanie odpowiednich warunków bezpieczeństwa ruchu drogowego nie ma możliwości, aby pojazdy rolnicze włączające się do ruchu z dróg wewnętrznych (dróg polnych) miały pierwszeństwo przed pojazdami samochodowymi poruszającym się po takich drogach w celach komunikacyjnych. Zastosowanie takiego rozwiązania wprowadzałoby również utrudnienia w ruchu drogowym, w tym także utrudnienia komunikacyjne dla mieszkańców pobliskich wsi.
Jednocześnie analizując sieć dróg publicznych w Polsce należy stwierdzić, że bardzo dużo odcinków dróg publicznych to drogi biegnące przez wsie i mniejsze miejscowości. Niniejsze obejmuje wszystkie kategorie dróg publicznych włącznie z drogami wojewódzkimi i krajowymi stanowiącymi sieć dróg przenoszących ruch o charakterze tranzytowym. Dlatego postulat wyodrębnienia kategorii dróg publicznych, które miałyby służyć przede wszystkim potrzebom produkcji rolnej z przyczyn technicznych nie jest możliwy do realizacji.
Natomiast jeżeli chodzi o postulat wprowadzenia ograniczenia prędkości na drogach publicznych biegnących przez wsie to należy zauważyć, iż w większości są to odcinki dróg gdzie obowiązuje ograniczenie w ruchu pojazdów do co najmniej 50 km/h, co jest związane z faktem, że drogi te biegną przez teren zabudowany. Natomiast nie ma żadnych przeszkód prawnych aby zarządca drogi określonej kategorii wprowadził inne ograniczenia prędkości ze względu na uwarunkowania panujące na danym odcinku drogi np. na odcinku drogi z którego korzysta duża liczba pojazdów rolniczych.
W przypadku dróg wewnętrznych budowa, przebudowa, remont, utrzymanie, ochrona i oznakowanie drogi wewnętrznej oraz zarządzanie nią należą do zarządcy terenu, na którym jest ona zlokalizowana, a w przypadku jego braku - do właściciela tego terenu. Finansowanie zadań, o których mowa powyżej, należy do zarządcy terenu, na którym jest zlokalizowana droga, a w przypadku jego braku - do jego właściciela. Zatem to podmiot zarządzający drogą wewnętrzną decyduje o sposobie jej wykorzystania oraz o oznakowaniu drogowym na danej drodze wewnętrznej."
25 listopada 2021 r. Prezesi Wojewódzkich Izb Rolniczych oraz Zarząd KRIR omówili z Wicepremierem, Ministrem Rolnictwa i Rozwoju Wsi Henrykiem Kowalczykiem, najistotniejsze, bieżące problemy w rolnictwie, które zostały uchwalone przez Krajową Radę Izb Rolniczych na X Posiedzeniu.
24 listopada 2021 r. w Parzniewie odbyło się X Posiedzenie Krajowej Rady Izb Rolniczych VI kadencji. Gościem spotkania była Pani Małgorzata Gośniowska-Kola, Dyrektor Generalny KOWR. W trakcie obrad członkowie KRIR przyjęli stanowisko dotyczące wskazania Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi najistotniejszych bieżących problemów w rolnictwie.
W odpowiedzi na opinię Zarządu Krajowej Rady Izb Rolniczych do projektu rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości dopłat do składek z tytułu ubezpieczenia upraw rolnych i zwierząt gospodarskich w 2022 r. – Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Anna Gembicka informuje, że w wyniku działań Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi zapewniono w bieżącym roku (2021) na dopłaty do ubezpieczeń upraw rolnych i zwierząt gospodarskich dodatkowe środki w wysokości 500 mln zł, co oznacza, że na ten cel w bieżącym roku zabezpieczone zostały środki w wysokości 900 mln zł. Natomiast w projekcie ustawy budżetowej na 2022 r. zaplanowane zostały środki na dopłaty do ubezpieczeń upraw rolnych i zwierząt gospodarskich, w wysokości ponad 1,4 mld zł.
Zapewnienie powyższych środków powinno umożliwić zawieranie umów ubezpieczenia z dotacją z budżetu państwa wszystkim zainteresowanym producentom rolnym z wybranym zakładem ubezpieczeń, który oferuje najkorzystniejszy zakres ubezpieczeń.
Wysokość dopłat do składek z tytułu ubezpieczenia wynika z Wytycznych Unii Europejskiej w sprawie pomocy państwa w sektorach rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich w latach 2014 – 2020 i nie może przekroczyć 65% kosztów składek ubezpieczeniowych. W polskim prawie wysokość dopłat, na poziomie uzgodnionym w ww.
Wytycznych została określona w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich (Dz.U. z 2019 r. poz. 477). W projekcie rozporządzenia przewiduje się, w celu zachęcenia producentów rolnych do zawierania umów ubezpieczenia upraw rolnych i zwierząt gospodarskich, a tym samym zabezpieczenia prowadzonej przez nich produkcji, maksymalny poziom dopłat do składek ubezpieczenia określony w ww. ustawie – tzn. 65% składki.
Propozycja objęcia dopłatami do składek ubezpieczeń środków trwałych w produkcji sadowniczej oraz w produkcji warzywniczej wymaga dyskusji oraz nowelizacji ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich, a zatem zostanie rozważona przy wprowadzaniu zmian w systemie ubezpieczeń upraw rolnych i zwierząt gospodarskich.
