Zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych, aktywnie uczestnicząc w pracach merytorycznych Komitetu Copa, 19 stycznia br. wystosował do Sekretarza Generalnego Copa-Cogeca Pekki Pesonena w ramach procedury pisemnej konsultacji opinię samorządu rolniczego do projektu dokumentu
„Propozycje Komitetów Copa-Cogeca w sprawie reformy polityki promocji produktów
rolnych”. Poniżej przedstawiamy treść przekazanego stanowiska KRIR w tej sprawie.
W opinii Krajowej Rady Izb Rolniczych promocja produktów rolno-spożywczych, wytwarzanych w Unii Europejskiej z zachowaniem wszelkich standardów jakościowych, dobrostanu zwierząt i poszanowania norm ochrony środowiska, stanowi istotny z punktu widzenia rozwoju europejskiego rolnictwa integralny element Wspólnej Polityki Rolnej. Nakierowywanie opinii publicznej na ogromną różnorodność zdrowej i bezpiecznej żywności wytwarzanej przez europejskich rolników jest zadaniem szczególnie trudnym w obliczu mechanizmów wyboru produktów przez konsumentów. Dla wielu z nich priorytetem nadal jest jedynie cena, za jaką mogą uzyskać dane dobro, co w kontekście masowego napływu do Europy tańszej żywności z krajów trzecich, stanowi ogromne wyzwanie zarówno dla producentów jak i dystrybutorów. Dlatego ważne jest nie tylko poszukiwanie nowych odbiorców poza granicami Unii Europejskiej, ale równie istotną kwestią pozostaje kontynuowanie działań w tym zakresie na terenie Wspólnoty, zarówno na szczeblu ogólnym jak i krajowym. Krajowa Rada Izb Rolniczych w pełni zatem popiera ideę oparcia promocji żywności pochodzącej z UE na podkreślaniu jej walorów związanych z aspektami produkcyjnymi tj. w poszanowaniu tradycji, bioróżnorodności i ochrony obszarów wiejskich.
Systemy jakości produktów rolnych to kolejny, niezwykle istotny z punktu widzenia skuteczności podejmowanych kampanii promocyjnych, element stanowiący praktyczne potwierdzenie spełniania przez dany produkt żywnościowych wszystkich norm charakteryzujących proces jego wytwarzania. Dlatego postulat dotyczący objęcia europejskim systemem promocji produktów oznakowanych logotypami CHNP, CHOG, GTS, rolnictwa ekologicznego, a także innymi, funkcjonującymi zgodnie z prawodawstwem unijnym systemami jakości artykułów rolno-spożywczych (np. produkcja integrowana), znajduje pełne uzasadnienie w oczach polskiego samorządu rolniczego.
Ponadto, objęcie systemem promocji wspólnych marek handlowych, zarówno na rynku zewnętrznym jak i wewnętrznym, ma głębokie uzasadnienie także w zakresie budowania silnej pozycji marketingowej tradycyjnych, charakterystycznych dla regionu/kraju produktów. Wzmacnianie wspólnych marek odgrywa również rolę integrującą producentów, których działania na rynku koncentrują się na konkurowaniu z innymi produktami, a nie wewnętrzną walką poprzez obniżanie cen i inne nieuczciwe praktyki rynkowe.
Przykład: w Polsce od 2005 roku działa ogólnopolskie Towarzystwo Promocji Ryb „Pan Karp” skupiające większość producentów karpia z terenu całego kraju. W uzyskanych przez organizację funduszy (składki członkowskie oraz, przede wszystkim, wsparcie z programów unijnych) organizowane są kampanie informacyjne i promocyjne mające za cel strategiczny wzrost spożycia rodzimych ryb słodkowodnych, w tym głównie karpia jako gatunku dominującego w polskiej akwakulturze. Podejmowane działania obejmują m.in. uczestnictwo w ogólnokrajowych i międzynarodowych wystawach rolniczych i spożywczych, działalność wydawnicza, w tym książki i konkursy skierowane do dzieci, sponsorowane telewizyjne programy kulinarne oraz spoty reklamowe w środkach masowego przekazu (np. duża częstotliwość wyświetlanych reklam „Pana Karpia” w okresie świąt Bożego Narodzenia – karp jest tradycyjną potrawą na polskich stołach świątecznych - jako wspólnej dla wszystkich producentów marki gwarantującej jakość w nawiązaniu do tradycyjnych smaków kojarzonych z domem rodzinnym). Ponadto, każde z gospodarstw rolnych przynależne do Towarzystwa otrzymuje niezbędne do propagowania charakterystycznego, pomarańczowego loga gadżety reklamowe w celu odpowiedniego oznakowania swojego gospodarstwa i produktów w nim wytwarzanych (flagi, naklejki na budynki i zbiorniki do transportu ryb, koszulki, czapki i inne).
Mając zatem na uwadze powyższy przykład, koniecznym dla zwiększenia skuteczności kampanii promocyjnych wspólnych marek handlowych jest skupienie podejmowanych w jej ramach działań na producentach utożsamiających się z danym produktem oraz oparcie przekazu społecznego na wartościach, jakie mogą być z nim kojarzone. Podejście takie powoduje, że marka taka de facto, oprócz większej możliwości zaistnienia na rynku, budowana jest oddolnie, co znacznie poszerza już na wstępie jej utożsamianie z charakterystycznymi dla danego państwa czy regionu zachowaniami społecznymi i tradycjami.
Konieczna do prawidłowego rozpoznania potrzeb konsumentów analiza rynku, o której mowa w pkt 9, jest niezbędna do tego, aby cele określane przed daną kampanią możliwe były do praktycznego osiągnięcia. Dlatego też permanentne wręcz badanie zmieniających się tendencji rynkowych, zwłaszcza w krajach o mniej rozpoznanych przez europejskich producentów z takiego punktu widzenia społeczeństwach, wydaje się być integralnym elementem podejmowanych w tych krajach działań marketingowych. Analizy takie powinny być wykonywane przez Komisję Europejską z dostępnych jej środków, a zbieżność z ich wynikami współfinansowanych z funduszy UE działań promocyjnych powinna stanowić jedno z kryteriów przyznawania na ten cel wsparcia finansowego. Niniejszy postulat wpisuje się również w proponowane zdefiniowanie planów działania w podziale na poszczególne sektory, ponieważ szczegółowe analizy rynku w praktyczny sposób nakierowywałyby zakres istniejących potrzeb konsumentów. Dodatkowo, godną rozważenia propozycją jest opracowanie ogólnoeuropejskiego przewodnika dobrych praktyk dla kampanii promocyjnych prowadzonych na rynkach zewnętrznych i klasyfikowanie składanych projektów promocji na podstawie takiego przewodnika uwzględniającego aktualne analizy rynkowe, poprzez zastosowanie jasno określonej metody punktacji.
