W dniu 25 czerwca br. przez Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej i Krajową Radę Izb Rolniczych została zorganizowana konferencja pn. „Modyfikacja systemu ubezpieczeń upraw rolnych w Polsce”, która była efektem kilkumiesięcznej pracy zespołu, w którym znalazły się osoby reprezentujące rynek ubezpieczeniowy, producenci rolni oraz przedstawiciele świata nauki. Na spotkaniu poruszone zostały kwestie dotyczące funkcjonowania systemu w Polsce, zaprezentowano także stosowne propozycje modyfikacji funkcjonującej obecnie ustawy oraz dodatkowych rozwiązań, które mogą funkcjonować w oparciu o nowe propozycje w zakresie PROW po 2014 roku.  

W konferencji oprócz przedstawicieli Izb Rolniczych oraz Europejskiego Funduszu Rozwoju Wsi Polskiej uczestniczyli eksperci z Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Ministerstwa Finansów, przedstawiciele organizacji rolniczych, Państwowej Akademii Nauk, Polskiej Izby Ubezpieczeń, firm ubezpieczeniowych oraz mediów.

Prezentację na ten temat wygłosili eksperci: dr Marietta Janowicz-Lomott z Uniwersytetu Gdańskiego oraz dr Krzysztof Łyskawa z Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu. Przedstawili oni działanie systemu ubezpieczeń dotowanych w Polsce, modyfikację ubezpieczeń dotowanych upraw oraz narzędzia zarządzania ryzykiem WPR 2014-2020.
Eksperci zwrócili uwagę, iż ważną modyfikacją w ubezpieczeniu upraw mogłoby być wprowadzenie wytycznych w zakresie likwidacji szkód lub pozostawienie zróżnicowanych zasad likwidacji, ale kontrolowanych przez państwo. Bez tego nie można mieć pewności co do jakości ochrony ubezpieczeniowej. Modyfikacja dotychczasowych rozwiązań to również poszukiwanie takiego rozwiązania także w zakresie poziomu składki, który pozwoliłby na osiągnięcie powszechności ubezpieczeń i trwałości funkcjonowania ubezpieczeń dotowanych upraw. Z jednej strony należy ocenić postulat zgłaszany przez zakłady ubezpieczeń zniesienia poziomu składki maksymalnej, do którego przysługuje dopłata (rozwiązanie takie mogłoby zafunkcjonować pod warunkiem wprowadzenia mechanizmów weryfikowania szkodowości i kosztów funkcjonowania ubezpieczeń dotowanych w poszczególnych w zakładach ubezpieczeń). Z drugiej strony należy również ocenić akceptowalny przez rolników poziom ceny ubezpieczenia upraw. Na rynku dotowanych ubezpieczeń upraw konieczny jest też ciągły monitoring działań oraz ulepszanie form współpracy zainteresowanych stron. Modyfikując system ubezpieczeń rolnych należałoby stworzyć platformę w postaci zespołu do wymiany doświadczeń, wspólnego ustalania zmian w systemie, a przede wszystkim do koordynacji działań związanych z wytyczaniem kierunków dalszego rozwoju systemu ubezpieczeń rolnych. W skład takiej grupy eksperckiej wejść powinni przedstawiciele zakładów ubezpieczeń, Ministerstwa Rolnictwa, nauk ekonomicznych lub rolniczych i przedstawiciele producentów rolnych.

W dyskusji podnoszono problem reasekuracji, kwestie pomocy i jej instrumentów dla małych gospodarstw, możliwości powiązania ubezpieczeń upraw rolnych z ubezpieczeniami budynków, stworzenia pakietów ubezpieczeń oraz ich powszechności. Przedstawiciele Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi wskazali na problem obowiązywania obecnych przepisów regulujących wsparcie do 2013 r. które były notyfikowane przez KE jako dopuszczona pomoc krajowa oraz problem ewidencjonowania dochodów wśród rolników. Rolnicy podkreślali problem wsparcia państwa w zakresie ubezpieczeń zwierząt. Przedstawiciele firm ubezpieczeniowych zwracali uwagę na pozytywne rozwiązania wzajemnościowe w proponowanej modyfikacji, jednak podkreślali także problem obiektywizacji ryzyk, definicji ryzyk (jak np. w przypadku ryzyka suszy) czy wpływu przekazów medialnych nagłaśniających często ryzyka występujące lokalnie.

Prezes Krajowej Rady Izb Rolniczych podkreślił, iż obecny system ubezpieczeń w Polsce nie jest dobry i wymaga jak najszybszych zmian, jednak po merytorycznej dyskusji i porozumieniu wszystkich zainteresowanych stron.